آلودگی آب، انتشار مواد در آب‌های زیرزمینی زیرسطحی یا در دریاچه‌ها

    •••••  دوشنبه ۰۲ بهمن ۱۴۰۲ — ۲۱:۲۷ کد مطلب : 154458/a   

آلودگی آب

 

به گزارش تحلیل ایران، آلودگی آب، انتشار مواد در آب‌های زیرزمینی زیرسطحی یا در دریاچه‌ها، نهرها، رودخانه‌هاو اقیانوس‌ها تا جایی که این مواد در استفاده مفید آب یا عملکرد طبیعی اکوسیستم‌ها اختلال ایجاد می‌کنند.

علاوه بر انتشار موادی مانند مواد شیمیایی، زباله یا میکروارگانیسم‌ها، آلودگی آب ممکن است شامل انتشار انرژی به شکل رادیواکتیویته یا گرما در لایه های آبی باشد. انواع و منابع آلاینده های آب تصور کنید که چگونه افراد می توانند عادات خود را در مصرف و دفع محصولات یکبار مصرف، به ویژه پلاستیک، تغییر دهند تا زباله ها را از اقیانوس دور نگه دارند.یاد بگیرید چگونه از ریختن زباله به اقیانوس جلوگیری کنید.لایه های آبی می‌توانند توسط مواد مختلفی از جمله میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا، زباله‌های آلی قابل فاسد، کودها و مواد مغذی گیاهی، مواد شیمیایی سمی، رسوبات، گرما، نفت (نفت) و مواد رادیواکتیو آلوده شوند. آلاینده های آب از منابع نقطه ای یا منابع پراکنده می آیند. منبع نقطه ای یک لوله یا کانال است، مانند لوله هایی که برای تخلیه از تاسیسات صنعتی یا سیستم فاضلاب شهری استفاده می شود. منبع پراکنده (یاغیر متمرکز) یک منطقه نامحدود بسیار وسیع است که از آن آلاینده های مختلفی وارد بدنه آبی می شود، مانند یک منطقه کشاورزی.کنترل منابع نقطه‌ای آلودگی آب نسبت به منابع پراکنده آسان‌تر است، زیرا آب آلوده جمع‌آوری شده و به یک نقطه منتقل شده است تا بتوان آن را تصفیه کرد. کنترل آلودگی ناشی از منابع پراکنده دشوار است، و علیرغم پیشرفت های زیاد در ساخت کارخانه های مدرن تصفیه فاضلاب، منابع پراکنده همچنان بخش بزرگی از مشکلات آلودگی آب را ایجاد می کنند. فاضلاب خانگی منبع اصلی پاتوژن ها (میکروارگانیسم های بیماری زا) و مواد آلی قابل فاسد شدن است. از آنجایی که عوامل بیماری زا از طریق مدفوع دفع می شوند، تمام فاضلاب شهرها و شهرک ها احتمالاً حاوی برخی از عوامل بیماری زا هستند که به طور بالقوه تهدیدی مستقیم برای سلامت عمومی هستند. مواد آلی قابل تجزیه تهدیدی متفاوت برای کیفیت آب است. از آنجایی که مواد آلی به طور طبیعی در فاضلاب توسط باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها تجزیه می شوند، محتوای اکسیژن محلول آب کاهش می یابد.این امر کیفیت دریاچه ها و نهرها را به خطر می اندازد، جایی که سطوح بالایی از اکسیژن برای زنده ماندن ماهی ها و دیگر موجودات آبزی مورد نیاز است. فرآیندهای تصفیه فاضلاب سطوح پاتوژن ها و آلی را در فاضلاب کاهش می دهند، اما آنها را به طور کامل از بین نمی برند. استانداردهای کیفیت آب اگرچه آب خالص به ندرت در طبیعت یافت می شود (به دلیل تمایل شدید آب به انحلال مواد دیگر)، تعیین کیفیت آب تابعی از استفاده مورد نظر از آب است. به عنوان مثال، آبی که برای شنا و ماهیگیری به اندازه کافی تمیز است ممکن است برای نوشیدن و پخت و پز به اندازه کافی تمیز نباشد. استانداردهای کیفیت آب (محدودیت در میزان ناخالصی های مجاز در آب در نظر گرفته شده برای استفاده خاص) یک چارچوب قانونی برای جلوگیری از آلودگی آب در انواع مختلف فراهم می کند.