به گزارش تحلیل ایران به نقل از مهر، بازار سرمایه ایران در ۱۵ بهمن سال ۱۳۴۶ اولین معاملات خود را انجام داد، مقدمات اجرایی بازار سرمایه در ایران از سال ۱۳۱۵ و در دوران دولت رضا شاه پهلوی کلید خورد.
جالب است بدانید مقدمات تشکیل بازار سرمایه در ایران ۲۵ سال به تأخیر افتاد، محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۲۰ به پادشاهی رسید و مقدمات ایجاد بازار سرمایه ایران ۵ سال قبل از آغاز سلطنت محمدرضا پهلوی و در دوران رضاشاه آغاز شده بود.
بعد از ۲۱ سال از آغاز سلطنت محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۴۱ موافقت نامه اولیه بورس ایران متشکل از نمایندگان وزارت بازرگانی، وزارت اقتصاد و دارایی و بانک توسعه صنعتی معدنی آغاز شد. محمدرضا پهلوی در ابتدا به بازار سرمایه اعتقادی نداشت و بعدها آن را اجرایی کرد.
این پایان کار نبود و بعد از ۵ سال و در اردیبهشت ۱۳۴۶ مجلس شورای ملی، لایحه قانون بورس اوراق و اداره بورس را تصویب کرد، بورس ایران ابتدا با پذیرش سهام بانک توسعه صنعتی و معدن ایران به عنوان بزرگترین هلدینک اقتصادی آن زمان شروع کار به کرد و سپس، سهام شرکت
نفت پارس نیز در بورس عرضه شد.
ماجرای دولتی شدن شرکت‌ها در دهه اول انقلاب
تا سال ۱۳۵۷ تعداد شرکت‌های پذیرفته شده در بورس ایران به ۱۰۵ شرکت رسیده بود، در ابتدای انقلاب دولتی سازی اقتصاد به شکل نامناسبی اجرا شد و نتیجه این امر کاهش شرکت‌های بورسی از ۱۰۵ به ۵۶ شرکت تا پایان سال ۱۳۶۷ بود. البته در آن دوران ریسک جنگ بزرگترین ریسک سرمایه
گذاری در بازار سرمایه ایران بود و به همین علت توسعه این نهاد مالی به عقب افتاد.
توسعه بورس بعد از جنگ
بعد از جنگ ایران و عراق بورس تحول جدی یافت، شرکت‌های پذیرفته شده در بورس به شدت افزایش یافت و با سرمایه گذاری و توسعه در اقتصاد وضعیت بورس نیز بهبود یافت، اقتصاد ایران با برنامه اول توسعه به سمت خصوصی سازی رفت و بسیاری از شرکت‌های دولتی به صورت خصوصی یا
خصولتی (نیمه دولتی- نیمه خصوصی) تبدیل شده و توسعه بازار سرمایه از این محل چشمگیر بود.
شاخص بورس در ابتدای دولت هاشمی برابر با ۴۷۲ واحد بوده که با افزایش نزدیک به چهار برابری به ۱۶۵۳ واحد رسید. ارزش معاملات بازار سرمایه در انتهای دهه شصت به ۱۱۰ میلیون تومان رسیده بود که در پایان سال ۱۳۷۶ به ۲۰۰ میلیارد تومان رسید، البته بخشی از این رشد به
علت رشد قیمت دلار در دولت سازندگی بود.
در این سال‌ها بورس رشد چند بعدی را تجربه کرد، هم با افزایش بنگاه‌های خصوصی و از بین رفتن ریسک جنگ و دورنمای توسعه‌ای در کشور توسعه یافت و هم از محل افزایش قیمت دلار و هم با افزایش تورم و این رشد سه بعدی باعث افزایش ۲۵۰ درصدی بورس در هشت سال شد.
نکته جالب این است که بورس در سال‌های دولت سازندگی تقریباً به اندازه افزایش نرخ دلار رشد کرده، دلار از ۱۲۰ تومان در سال ۱۳۶۸ به ۴۷۰ تومان در سال ۱۳۷۶ رسیده بود و رشد ۲۵۵ درصدی را تجربه کرد، در صورتی که بورس باید رشد بیشتری را تجربه می‌کرد اما به علت آشنا
نبودن مردم با بازار سرمایه بورس در آن سال‌ها رشد بیشتری از دلار را شاهد نبود.
بورس از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴
در دولت اصلاحات و از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴، بورس وارد مرحله سلطان محوری شد، به گونه‌ای که چند کارشناس و متخصص بورس که رابطه زیادی با شرکت‌ها داشتند می‌توانستند بازار سرمایه را به هر سمتی که می‌خواهند جهت بدهند. در این دوره همچنان معاملات آنلاین وجه رایج نبود.
صورت مالی شرکت‌ها به صورت کاغذهای بلند در ساختمان قدیمی بورس تهران چاپ شده و فعالان بازار سرمایه برای آگاهی از وضعیت بنیادی بازار باید این صورت مالی‌ها را به سختی بخوانند.
شاخص کل بورس در دولت هفتم به میزان ۱۰۸ درصد رشد کرد و در دولت دوم خاتمی نیز به میزان ۲۳۴ درصد شاهد رشد بازار سرمایه بودیم اما جالب اینجاست که در دولت وی تحول چندانی از لحاظ نهادهای مالی رخ نداد، تنها تعدادی از کارگزاری‌ها افزایش یافتند.