به گزارش تحلیل ایران به نقل از مهر اواخر بهمن ماه سال گذشته بود که «محمدعلی اسفنانی» سخنگوی سازمان تعزیرات به تاکسیهای اینترنتی تذکر داد، گزینه «عجله دارم» را از روی نرمافزارهای خود حذف کنند. او بیپرده از این گزینه به عنوان
مصداق گرانفروشی یاد کرده بود.
بعد از این موضوع، گروه مجله مهر گزارشی تحت عنوان «من عجله ندارم!» در تاریخ دوم اسفند ۱۴۰۲ منتشر کرد که در آن به بیان شکایات مسافران تاکسیهای اینترنتی پرداخت. مسافرانی که به دلایل مختلف از جمله شرطی شدن سفیران تاکسیهای اینترنتی، نسبت به فعال کردن گزینه
عجله دارم و افزایش بی حساب و کتاب قیمت سفرهای خود از آنها گلایه داشتند.
بعد از انتشار این گزارش، مخاطبان زیادی در قسمت نظرات به این مطلب واکنش نشان دادند. آنها رانندگان یا همان سفیران تاکسیهای اینترنتی بودند که انتظار داشتند رسانهها تریبون صدایشان باشد و گلایهها و اعتراضهایشان را به گوش تصمیمگیرندگان برسانند.
پالایش نظرات درج شده حاکی از این بود که بیشتر این اعتراضات به میزان کمیسیون دریافتی توسط شرکتها اعتراض دارند و آن را ناعادلانه میدانند. این در حالی است که شرکتهای اسنپ و تپسی خود را حامی حقوق سفیران معرفی میکنند. به هر شکل، روزهای آخر سال ۱۴۰۲ خبر رسید
گزینه «عجله دارم» از روی تاکسیهای اینترنتی حذف شده است. بعد از این تصمیم، اعتراضات درباره شرایط نابسامان رانندههای تاکسیهای اینترنتی بالا رفت و برخی عنوان کردند حذف گزینه عجله دارم، به نفع مسافر نیست، اما راننده حتماً ضرر میکند!
حالا از گوشه و کنار هر از گاهی میشنویم ماجرای جدید تاکسیهای اینترنتی این شده که اگر میخواهید سفر شما زودتر یک سفیر پیدا کند، باید گزینه «توقف دارم» را فعال کنید تا هزینه بیشتر، راننده را ترغیب کند شما را به عنوان مسافر خود بپذیرد. این موضوع گرچه فراگیر
نیست اما گفتوگوها نشان میدهد برخی رانندگان به دلیل عدم رضایت از نرخ کرایهها، از این قانون نانوشتهای کمک میگیرند. به نظر میرسد میزان دریافتی سفیران تاکسی اینترنتی، برای آنها به صرفه و قابل قبول نیست؛ به ویژه آنکه کمیسیونها و جریمههایی که شرکت از سفیران
خود کسر میکند، فشار بیشتری به این گروه وارد میکند؛ گروهی که هیچ صنف رسمی برای حمایت از حقوق خود ندارد.
این بار، با توجه به گلایههای متعدد سفیران تاکسیهای اینترنتی در این گزارش ماجرا را از سمت آنها بررسی کردهایم، کسانی که با مشکلات زیادی از جمله نرخ کم کرایهها، درصد بالای کمیسیون، استهلاک بالای خودرو، ریسک تصادف، تورم و افزایش قیمت خدمات خودرو و سرویس،
استرس افزایش قیمت بنزین و از همه مهمتر عدم برخورداری از قرارداد بیمهای مواجه هستند. این مطلب مشخصاً به موضوع کمیسیونها میپردازد.
رانندگان اسنپ و تپسی، زیر بار کمیسیون!
گردن باریک رانندهها در شهرهای کوچک
احتمالاً میدانید که شرکتهای تاکسی اینترنتی، به ازای هر سفر مبلغی را به عنوان «کمیسیون» از مبلغ کرایه دریافت به حساب خود برداشت میکنند. کمیسیون شرکت اسنپ در حال حاضر بین ۱۵ تا ۲۰ درصد اعلام شده است؛ این یعنی از مجموع تمام سفرهایی که انجام میشود حدود یک
پنجم نصیب شرکت میشود.
اسنپ منطق جالبی نسبت به محاسبه کمیسیون دریافتی از سفیران خود دارد و آن این است که درصد کمیسیون در کلانشهرها و شهرهای بزرگ ۱۵ درصد و در شهرهای کوچک حدود ۲۰ درصد محاسبه میشود. این در حالی است که سفیران تاکسیهای اینترنتی در شهرهای کوچک درآمد بسیار کمتری
دارند.
بدیهی است که نرخ کرایه در شهرهای بزرگ به مراتب بیشتر از نرخ کرایه در شهرستانها است؛ به طور مثال سفر صد هزار تومانی برای راننده اسنپ در تهران، اصفهان یا حتی قم چندان دور از ذهن نیست و ممکن است در طول روز چند بار چنین فرصتی نصیب سفیران شود، اما در شهرهای
کوچکتر و خلوتتر مثل کاشان یا ذرفول، میانگین نرخ کرایه کمتر از سی هزار تومان است و از همین مبلغ اندک باید کمیسیون یک پنجم نصیب شرکت شود. این معادله از نظر مدیران اسنپ کاملاً منصفانه به نظر میرسد.
به نظر میرسد همین امر موجب کوچ رانندگان از شهرستانها به تهران شده است. احتمالاً برای مسافران تاکسیهای اینترنتی زیاد پیش آمده که در تهران یا سایر شهرهای بزرگ اسنپ یا تپسی گرفتهاند که راننده غیربومی حتی خیابانهای اصلی شهر را هم بلد نیست و پلاک غیربومی
خودروی او نشان از آن دارد که برای درآمد بیشتر و پرداخت کمسیون کمتر به شهر بزرگتری مهاجرت کرده است.
عرفان جوان بیست ساله دزفولی در گفتوگو با خبرنگار مهر، از نرخ پایین کرایه در شهر خود گفته است. او میگوید: «کرایه یک مسیر نسبتاً طولانی در داخل شهر ۱۹ هزار تومان است. با کم کردن ۲۰ درصد کمیسیون، حدود ۱۵ هزار تومان برای راننده میماند. برای چنین مبلغی حتی
صرف نمیکند که کسی به ماشین خود استارت بزند!»