به گزارش تحلیل ایران به نقل از نیواطلس، این آنتی بادی مونوکلونال آزمایشی مانند یک سپر از آسیب به سلول‌های تولید کننده انسولین محافظت می‌کند و حتی در برخی موارد طول عمر این سلول‌ها را افزایش می‌دهد.
دیابت نوع یک زمانی روی می‌دهد که سیستم ایمنی بدن بیمار به سلول‌های بتا در پانکراس حمله می‌کند. این سلول‌های مهم انسولین تولید می‌کنند و بدون این ماده فرد نمی‌تواند سطح گلوکز خون را مدیریت کند که این روند یه تزریق مادام العمر انسولین منجر می‌شود و پیامدهایی
برای سلامت فرد دارد.
اما محققان دانشگاه جان هاپکینز در پژوهشی جدید راهی نوین برای جلوگیری از آغاز دیابت یا حتی معکوس کردن آن در مراحل اولیه ابتلاء یافته اند. یک داروی جدید به نام mAb43 که در حقیقت یک درمان آزمایشی است، برای مقابله با طیفی از بیماری‌ها نوید بخش بوده است.
آنتی بادی‌ها در حقیقت پروتئین‌هایی هستند که سلول‌هایی خاص و معمول پاتوژن های خارجی رابه یکدیگر پیوند می‌دهند تا آنها را از بدن پاکسازی کنند. واکسن‌ها به پروتئین سیستم ایمنی بدن آموزش می‌دهد تا در مقابل هدف‌های خاصی آنتی بادی تولید کند. آنتی بادی‌های مونوکلونال
طوری مهندسی شده اند تا با یک هدف خاص بجنگند و به طور یک جا به عنوان واکنشی سریع به یک بیماری خاص مانند عفونت، به بدن منتقل می‌شوند. این نوع درمان هادر مطالعات اخیر برای مقابله با بیماری‌هایی مانندمالاریا، کووید ۱۹ و غیره کارآمد بوده است.
در این موارد آنتی بادی‌ها طوری طراحی شدندتا سلول‌ها را از سیستم ایمنی بدن مخفی کنند. اما mAb43 آنها را به پروتئینی کوچک که روی سطح سلول‌های بتا قرار دارد، پیوند می زندو سپس به عنوان یک سپر یا پوشش عمل می‌کند تا آنها را در برابر حملات سلول‌های ایمنی مخفی
کند. هنگامیکه این دارو به طور مرتب مصرف شود، سلول‌های بتا را محافظت می‌کند و در نتیجه توانایی بیمار برای تولید انسولین نیز حفظ می‌شود. حتی اگر آسیب‌هایی به سلول‌ها وارد شده باشد، این سپر به سلول‌ها بتا فرصت می‌دهد تا بازتولید شوند.
محققان این درمان را روی ۶۴ موش مبتلا به دیابت نوع یک آزمایش کردند. موش‌ها پس از رسیدن به سن ۱۰ هفتگی، هر هفته دوزهایی از این آنتی بادی را دریافت کردند و پس از ۳۵ هفته بدن تمام آنها عاری از دیابت بود. نکته جالب آنکه یکی از موش‌ها به طور موقت و پس از نمایان
شدن علائم اولیه و قبل از دریافت آنتی بادی به این بیماری مبتلا شد. اما این موش هم پس از دریافت دوزهایی از دارو به مدت ۳۵ هفته درمان شد. همین امر نشان می‌دهد داروی مذکور می‌تواند روند ابتلاء به دیابت را در مراحل اولیه ابتلاء معکوس کند.
تمام موش‌هایی که این درمان را دریافت کردند تا پایان آزمایش (۷۵ هفته) زنده ماندند که در حقیقت طول عمر بیشتر موش‌ها نیز همین اندازه است. تحقیق مذکور هم اکنون با استفاده از آنتی بادی موش‌ها روی همین حیوانات آزمایش شده است. اما پژوهشگران تصمیم دارند در مرحله
بعد نسخه انسانی این آنتی بادی را قبل از آزمایش بالینی توسعه دهند. اما یک مانع اصلی هنوز وجود دارد. آنتی بادی‌های مونوکلونال ممکن است برای مصرف گسترده گرانقیمت باشند. محققان امیدوارند با تحقیقات بیشتر هزینه آنها را کاهش دهند.