به گزارش تحلیل ایران، آیت‌الله عبدالله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که امروز چهارشنبه در مسجد اعظم قم به صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد، به شرح حکمت ۱۳۲ و ۱۳۳ نهج البلاغه پرداخت.
وی بیان کرد: کلام حضرت این است که «وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ لِلَّهِ مَلَكاً يُنَادِي فِي كُلِّ يَوْمٍ: لِدُوا لِلْمَوْتِ، وَ اجْمَعُوا لِلْفَنَاءِ، وَ ابْنُوا لِلْخَرَابِ» و در کلام بعدی می فرماید: «الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ وَ النَّاسُ
فِيهَا رَجُلَانِ رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا»؛ فرشتگان گاهی به انبیاء و اولیاء ندا می دهند که تعبیر در آنجا این است که «الدنیا مزرعة الآخرة»؛ و گاهی هم فرشتگان به غافلان ندا می دهند که در این کلام امیرالمومنین
آمده است.
جوادی آملی افزود: امیرالمومنین می فرماید فرشته ای از طرف خدا مامور است و هر روز ندا می کند به غافلان، کسانی که شیفته دنیا هستند، دنیا هم نه یعنی زمین و آسمان، چون دنیا به معنای زمین و آسمان و چشمه و کوه و دریا نیست، اینها نشانه ها و آیات الهی هستند و لذا
در قرآن کریم که به اینها قسم یاد می شود، قسم به بینه است، آسمان و زمین حجت حق هستند، آیات الهی هستند، دنیا که مذموم هست، این اعتباریات در دنیاست مانند مقام و پست و مال و ملک، اینها دنیاست و فرشته ها به این گروه از دنیازدگان می گوید که خود را فروختید!
وی اظهار کرد: دنیا محل قرار انسان نیست؛ «الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ»؛ دنیا قرارگاه نیست، بلکه آخرت قرارگاه است، ما در آخرت به قرارگاه می رسیم و ثابت می شویم و نه ساکن؛ و لذا اگر میلیادرها سال هم آنجا بمانیم خستگی ندارد، همانطور که فرشته ها
سالها در آنجا هستند و خستگی ندارند، موجود ثابت منزه از خستگی است و لذا وقتی ما به آخرت و دار القرار می رسیم، ثابت می شویم و نظیر فرشته ها آنجا خستگی نداریم.
مرجع تقلید شیعیان تصریح کرد: امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید من سخنگوی رسمی قرآن کریم هستم و من هستم که خبر می دهم قرآن چه گفته است، قرآن کریم دنیا و مردم دنیا و وظیفه مردم در دنیا را معرفی کرده است، فرموده است که دنیا، پنج مرحله دارد، ﴿اعْلَمُوا
أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ﴾؛ شیخ بهایی این آیه را چنین تعبیر کرده اند که دنیا پنج بخش دارد، کودکی، نوجوانی، جوانی، میانسالی و سالمندی که لعب و بازی برای دوران کودکی
است و تکاثر برای دوران سالمندی انسان، باید بدانید که کسی با بازی و سرگرمی سیر نمی شود، خسته می شود و به هدف نمی رسد، اگر انسان تشنه بخواهد خود را با لعاب دهان سیراب کند، فریب خورده است.
وی اظهار کرد: در مقابل دنیازدگان، افراد دیگری هستند که آزادمردان هستند، اینها با دنیا معامله کردند، اینها به مقام و پست و جایگاهی هم که می رسند، آن مقام و پست، برده آنهاست نه آنها برده آن جایگاه، ذات اقدس الهی از اینها به احرار، یعنی آزادمردان یاد می کند.