به گزارش تحلیل ایران به نقل از نیواطلس، همه افراد در برهه ای از زندگی خود دچار کمرد در می شوند که البته درمان آن فرایند مشکلی است.
مهره هایی که ستون فقرات تشکیل می دهد، نوعی پشتیبانی از بدن فراهم می کنند. اما بین هر مهره یک صفحه لاستیکی مملو از مایعات قرار دارد که از آنها محافظت می کنند، شوک ناگهانی را جذب می کند و سبب می شود ستون فقرات انعطاف پذیرتر باشد. متاسفانه طی گذر زمان یا بر
اثر جراحت این صفحه ها فرسوده یا پاره می شوند، در نتیجه کمر درد به وجود می آید. در این وضعیت مدیریت درد اولویت می یابد زیرا ممکن است قابلیت حرکت بیمار را محدود کند.
دوینا پورمسور والتر مولف ارشد پژوهش جدید در این باره می گوید: هنگامیکه یک تکه برداشته می شود، بافت مانند تایر پنجر شده، فشار زدایی می شود. فرایند بیماری ادامه می یابد و روی صفحات در طرف دیگر نیز تاثیر می گذارد زیرا فشاری که برای عملکرد ستون فقرات لازم است،
از بین می رود. پزشکان روش مناسبی برای درمان این حالت ندارند.
در همین راستا محققان دانشگاه ایالتی اوهایو نوعی ژن درمانی را روی موش ها آزمایش کردند که می تواند دیسک های آسیب دیده را ترمیم کند. محققان حامل های نانو از سلول های بافت متصل کننده ابداع کرده اند که از سلول های طبیعی حامل پیام در بدن انسان تقلید می کند. در
مرحله بعد ژن هایی در این حامل های نانو قرار داده شدند که برای نوعی پروتئین به نام FOXF۱ رمزگذاری شده بودند. این ژن ها به عنوان درمان به دیسک های آسیب دیده در موش ها تزریق شدند.
محقق ارشد پژوهش در این بارهمی گوید: طرح اولیه ما آن بودکه FOXF۱ طی رشد و در بافت های سالم بیان می شود اما همراه سن کاهش می یابد. ما در اصل سعی می کنیم سلول ها را فریب دهیم و آنها را به سالم ترین حالت از وضعیت رشد برگردانیم.
موش های مجروحی که این درمان ژنتیک را دریافت کردند، طی ۱۲ هفته ارزیابی شدند و محققان متوجه بهبود قابل توجهی در آنها در مقایسه با موش هایی شدند که فقط محلول نمکی دریافت کرده بودند. بافت دیسک ها پروتئین های بیشتری تولید کرد تا این بافت تقویت شود و به حفظ آب
کمک شود. با این روش دیسک ها دوباره پر شدند و مانند بالشتک عمل کردند. در نتیجه طیف حرکات ستون فقرات، قابلیت حمل بار و انعطاف پذیری بهبود یافت. هرچند نمی توان متوجه شد موش ها دقیقا چه میزان درد احساس می کنند، اما تست های رفتاری نشان داد علائم درد کاهش یافته
است.