به گزارش تحلیل ایران آب خوردن همه‌جا کنایه از کار آسان است اما «در سیستان و بلوچستان سخت‌ترین کار دنیا پیدا کردن آب آشامیدنی است». این صحبت‌های یک فعال دانشجویی است که سال گذشته به زاهدان سفر کرده بود.
اولین آب‌شیرین‌کن درون‌سرزمینی ایران با ظرفیت شیرین‌سازی ۱۰۰ میلیون لیتر در شبانه‌روز معادل آب مورد نیاز یک شهر ۷۰۰ هزار نفری فردا در شمال استان سیستان و بلوچستان افتتاح می‌شود.مدیرعامل آبفای کشور هاشم امینی می‌گوید
که آب‌شیرین‌کن سیستان بزرگ آب‌شیرین‌کن خشکی جهان است.یک نظرسنجی رسانه‌ای در سال گذشته نشان داد، نیمی از مردم منطقه سیستان به دلیل ترس از تمام شدن آب شرب، قصد مهاجرت به مرکز ایران را دارند.پروژه پایدارسازی آب شرب
منطقه سیستان و بلوچستان شامل حفر و تجهیز چاه، اجرای خطوط انتقال آب، برق، احداث ایستگاه پمپاژ و کارخانه آب‌شیرین‌کن، با اعتباری بالغ بر ۴۰۰۰ میلیارد تومان اجرا شد. این رقم ۴ برابر هزینه ساخت برج میلاد در تهران است.
تامین نیاز آبی سیستان برای بخش شرب و کشاورزی تبدیل به یک مطالبه ملی شده است.کارشناس آب آرش حسینی پروژه‌هایی نظیر آب‌شیرین‌کن ۱۰۰ میلیون لیتری سیستان را برای حل مسائل آبی این منطقه ناکافی دانسته و معتقد است که تنها
راه نجات سیستان و بلوچستان از بحران آب، گرفتن حقابه هیرمند است و راه دیگری نباید متصور بود.
در مقابل، کارشناس دیپلماسی حسن احمدی می‌گوید که همسایه ما آب نمی‌دهد چون می‌داند این آب حکم مرگ و زندگی را دارد و برای همین در مقابل حقابه نفت طلب می‌کند، وقتی شما با سلسله طرح‌هایی آب شرب مردم را تامین کردید، یعنی طرف مقابل می‌داند که
از آب نمی‌تواند فشاری به ایران وارد کند.همزمان با تکمیل سلسله پروژه آب سیستان، هیئت حاکمه افغانستان بخشی از حقابه ایران را به سوی سیستان و بلوچستان رها کرد، کارشناسان اعتقاد دارند، بی‌نیازی آب خوردن مردم از حقابه مهمترین دلیل رهاسازی
حقابه بوده و دست‌فرمان خود اتکایی مهمترین رکن وصول حقابه است.