به گزارش تحلیل ایران ؛ ایران که در عصر پهلوی به گفته نخست‌وزیر شاه، توانایی ساخت لولهنگ (آفتابه گلی) را هم نداشت؛ در هفته پیش‌رو با بهره‌برداری از کارخانه تولید صفحه خورشیدی، صاحب توانایی ساخت سالانه 2300 مگاوات نیروگاه خورشیدی
وطنی می‌شود.
ارزش صفحات خورشیدی ساخته شده در ایران سالانه به 400 میلیون دلار می‌رسد، این رقم 2 برابر همه بودجه 10 دانشگاه برتر ایران از جمله دانشگاه امیرکبیر، تهران و شریف است.
از 30 سال پیش تاکنون کمتر از 700 مگاوات نیروگاه خورشیدی در ایران ساخته شده و حالا فرصت ساخت 3 برابر این میزان در هر سال مهیا است.
کارخانه تولید صفحات خورشیدی ایران که در شهر خمین واقع شده شامل یک خط 500 مگاواتی و 2 خط 900 مگاواتی است؛ این خط شیشیه، رزین EVA و سلول خورشیدی را گرفته و صفحات خورشیدی تولید می‌کند.
اینکه ایران چه صنعتی را محور توسعه خود قرار دهد، یکی از سوالات مهم در رابطه با آینده کشور است و کارشناسان، زنجیره ساخت نیروگاه‌های خورشیدی را به عنوان محور توسعه برای کشور مطرح کردند.
کارشناس توسعه صنعتی علی رحمانی سرمایه‌گذاری روی صنایع تجدیدپذیر را هدر دادن منابع دولتی می‌داند و معتقد است که محور توسعه صنعتی ایران باید بخشی باشد که در آینده دنیا به آن نیاز پیدا کند در این راستا صنایعی نظیر فولاد و پتروشیمی بسیار مناسب خواهند بود.
در مقابل، کارشناس اقتصاد علی داوری می‌گوید که دنیا قصد دارد تا سال 2050 سهم انرژی خورشیدی را از فسیلی بیشتر کند، این یعنی آینده از آن نیروگاه‌های تجدیدپذیر است، از طرفی اصلا قرار نیست در این حوزه دولت سرمایه‌گذاری کند و بحث هدررفت سرمایه دولت غلط است.
زنجیره ساخت صفحات خورشیدی از خاک سیلسیوم تا صفحه شامل مراحل مختلفی است که اندیشکده دانشگاه امیرکبیر استقرار کل چرخه به میزان 8 هزار مگاوات را نیازمند 4 میلیارد دلار سرمایه دانسته. در این راستا و با توجه به بازگشت سرمایه 4 ساله، استفاده از تامین‌مالی‌هایی
نظیر صندوق سهام عام پروژه می‌تواند نقش جدید به کشور بدهد.