به گزارش تحلیل ایران؛ یکی از سیاستهای قانون برنامه پنجم و ششم توسعه این بود که باید سالی 10 درصد از میزان اتکای هزینه جاری دولت به نفت کاسته و از محل مالیات و عوارض تامین شود.در جدیدترین گزارش
وزارت اقتصاد، میزان تامین هزینه‌های جاری از مالیات از 44.5 درصد سال 1391 به 41.3 درصد در سال 92 رسید و پس از آن در روند رو به رشد به 49.3 درصد در سال 93 رسید. پس از آن در روند نوسانی 49 تا 46 درصد تا سال 1399 قرار گرفت.در سال 1400 میزان
تامین هزینه جاری دولت از مالیات به 40.9 درصد رسید ولی با روی کار آمدن دولت سیزدهم، این متغیر اقتصاد کلان روند رو به رشد به خود گرفت و اکنون به 55.7 درصد رسیده است.
از یک سود در دو سال گذشته به طور مداوم سالی حدود 50 درصد به درآمد مالیاتی دولت افزوده شده است.از سوی دیگر دولت تلاش دارد،هزینه جاری خود را افزایش ندهد تا بتواند بدون فشار بر مالیات دهندگان، هزینه جاری دولت تامین
شود.در کشورهای بدون منابع زیر زمینی نفت و گاز،حدود 100 درصد هزینه دولت از مالیات و عوارض مردم تایمن می‌شود، اما در کشور ما با پیدایش نفت در اقتصاد از 118 سال قبل، عمده هزینه جاری دولتها به جای مالیات، از نفت تامین می‌شد، که اکنون
تامین 55.7 درصد بودجه جاری از مالیات علامت خوبی به سمت تامین پایدار درآمد دولت و ایفای نقش توزیع عادلانه درآمدها با ابزار مالیات به عنوان سیاست مالی به چشم می‌خورد.