به گزارش تحلیل ایران به نقل از مهر، کسب رأی اعتماد محمدرضا ظفرقندی از مجلس شورای اسلامی برای تصدی وزارت بهداشت، همزمان شد با اعتراضات جامعه پرستاری و از همین رو، انتظار میرفت که اگر ظفرقندی بر مسند وزارت بهداشت تکیه بزند، اولویت
او، توجه به رفع مشکلات پرستاری باشد و همین گونه هم شد.
جامعه پرستاری همواره در خط مقدم مراقبت از بیماران بستری در بیمارستانها، خانههای بهداشت و…، دارد، اما در عین حال هنوز نتوانستهاند به خواستههای به حق خود برسند. همین نارضایتی از نادیده گرفته شدن آنها در نظام سلامت و تبعیضهایی که همواره به حرفه پرستاری
روا میشود؛ شرایط را برای ادامه خدمت بدون دغدغه پرستاران رقم زده و این موضوع میتواند برای نظام سلامت، یک هشدار و زنگ خطر باشد که باید بیش از پیش به جایگاه پرستاری، توجه شود.
قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که در تابستان ۱۳۸۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است، نمونه آشکار و بارز تبعیض علیه جامعه پرستاری است. زیرا، اجرایی شدن این قانون بیش از ۱۴ سال به طول کشید. اما، نکته قابل تأمل، اجرای ناقص قانون بود که صدای اعتراض پرستاران
را در آورد.
از سوی دیگر، اضافه کاریهای اجباری همراه با دستمزد تحقیرآمیز برای هر ساعت اضافه کاری، یکی دیگر از دلخوریهای جامعه پرستاری است که میپرسند چرا باید بابت یک ساعت اضافه کاری اجباری، ۲۰ هزار تومان بگیرند. البته این عدد، حداکثر پرداختی بابت یک ساعت اضافه کاری
است و گفته میشود این عدد بین ۱۲ تا ۲۰ هزار تومان، متغیر است.
کمبود نیروی پرستاری در بخش بالین، مهمترین چالش حوزه پرستاری است که باعث شده شرایط خدمت در بیمارستانهای دولتی؛ به شدت سخت و طاقتفرسا شود. زیرا، یک پرستار مجبور میشود از چند بیمار مراقبت کند و همین موضوع میتواند درصد خطا در مراقبتهای پرستاری را افزایش
دهد.
آنچه مسلم است، تمامی این مشکلات و معضلات، دست به دست هم داده تا شاید افزایش تقاضا برای مهاجرت پرستاران باشیم. در سالهای اخیر، کشورهای حاشیه خلیج فارس و برخی کشورهای اروپایی و کانادا، مقصد پرستاران ایرانی شده است که با کوله باری از تجربه راهی این کشورها
میشوند.
احمد نجاتیان رئیس کل سازمان نظام پرستاری، با عنوان این مطلب که کمبود شدید نیروی پرستاری خیلی بغرنج شده است، گفت: استخدامهای جدید کاری برای رفع کمبود نیروی پرستاری ایجاد نکرد.
وی افزود: در حال حاضر پرستاران ما با نصف استاندارد نیروی پرستاری، مشغول خدمت به مردم و بیماران هستند که همین موضوع سبب انجام اضافه کاریهای اجباری میشود.
نجاتیان با تاکید بر این موضوع که ما نمیتوانیم خدمت به بیماران را تعطیل کنیم، تصریح کرد: متأسفانه پرستاران مجبور به اضافه کاری اجباری تا ۱۰۰ ساعت در ماه هستند.
رئیس کل سازمان نظام پرستاری گفت: کمبود نیروی پرستاری باعث میشود بعضاً یک پرستار از ۸ بیمار مراقبت کند که همین موضوع با آسیبهایی برای بیمار و پرستار همراه است.
حالا و در شرایطی که کابینه دولت چهاردهم تازه شروع به کار کرده است، محمدرضا ظفرقندی وزیر بهداشت، این وعده را داده که مشکلات پرستاران ظرف دو هفته حل میشود.
بنابراین، حل مشکلات پرستاری را باید اولین محک ظفرقندی در قامت وزیر بهداشت تلقی کرد که اگر با موفقیت به سرانجام برسد؛ در واقع، گام اول را محکم برداشته و میتوان گفت که او خواهد توانست بر سایر مشکلات و چالشهای بعدی حوزه سلامت غلبه کند.