به گزارش تحلیل ایران ؛ افرادی که قدمزدن زیر باران و در میان برگهای ریخته شده درختان علاقهمند هستند، امسال فرصت زیادی برای این کار به دست نمیآورند زیرا شش مدل بینالمللی پیشبینی هواشناسی، پاییزی کمبارشی را برای ایران پیشبینی کردند.
پیشبینی این مدلها با هم متفاوت است اما همه بر در یک مسئله اشتراک نظر دارند. خشکسالی در غرب ایران اتفاق خواهد افتاد.
البته پیشبینیهای بلندمدت اقلیمی همواره با خطا همراه هستند.
کارشناس هواشناسی علی ضیایی میگوید که همه این تحلیلها پیشبینی است و «باید بدبینانهترین سناریو را پیشبینی کنیم».
سال گذشته نیز مدلهای بلندمدت اقلیمی پاییز و زمستانی پربارش را برای ایران پیشبینی کرده بودند، این پیشبینی با تأخیر چند ماهه به وقوع پیوست.
مدلهای جهانی هواشناسی که بارندگی فصل پاییز ایران را پیشبینی کردند شامل مدل Met Office انگلستان، ECMWF اتحادیه اروپا، NCEP آمریکا، Meteo France فرانسه، DWD آلمان و JMA ژاپن هستند.
بارشهای فصلی عامل مهمی در تأمین منابع آب است اما همه ماجرا نیست و به عقیده کارشناسان مدیریت منابع آب است که تعیین میکند، یک کشور تا چه از انداز از خشکسالی متضرر شود یا از ترسالی سود کند.
کارشناس منابع آب علی حجتی به اهمیت باران و برق در مدیریت منابع آب کشور اشاره کرده و معتقد است که اگر باران نبارد، بهترین مدیران هم توان تأمین منابع آب را متناسب با نیاز را ندارند و همه چیز در ورودی منابع خلاصه میشود.
اما یک کارشناس آب دیگر رضا امین میگوید که سال ۹۸ ترسالی داشتیم اما کمتر از یک سال بعد غیزانیه بیآب شد، در سه سال گذشته هم خشکسالی حاکم بود اما کمترین تنش به مردم وارد شد. پس بیش از بارندگی مدیریت است که اهمیت دارد.
دانشنامههای مدیریت منابع آب که توسط کشورهای توسعهیافته نوشته شده، بهترین شیوه مدیریت منابع آب را طراحی نظام تأمین آب بر اساس کمترین بارندگی و بیشترین بازدهی میداند. مطابق این دانشنامه مدیریت تصمیمساز یکپارچه با اثرپذیری از تمامی ذینفعان رمز خنثیسازی
خشکسالی است. این دانشنامه توسعه زیرساخت آبرسانی و هدایت آب به سمت بهترین بازدهی اجتماعی و اقتصادی را توصیه میکند.