به گزارش تحلیل ایران «بهمن ماه و اوج سرمای زمستان بود که از طرف کانون فرهنگی دانشگاه، رفتیم به یکی از کشور‌های همسایه. برف سنگینی اومده بود. به خودمون دلداری می‌دادیم که به محض رسیدن به هتل محل اسکان، از یخ بستن نجات پیدا می‌کنیم اما زهی
خیال باطل. هوای اتاق‌های هتل، به هوای سیبری تنه میزد! مسئول کاروان که علت رو پرسید، متصدی هتل در جواب گفت: ما نمی‌دونستیم شما دقیقاً چه ساعتی به هتل می‌رسید. اینجا با ورود مسافر، سیستم گرمایشی اتاق‌ها روشن میشه!»
مادر در‌حالی‌که درجه شوفاژ خانه را کم می‌کرد، رو به بچه‌ها گفت: «اون روز همونطور که از سرما می‌لرزیدیم، یاد سیستم گرمایشی همیشه روشن توی هتل‌ها، مسافرخانه‌ها، ادارات، بانک‌ها، مدارس و خانه‌های ایران افتادیم و برای اونهمه نفت و گازی که
هدر می‌رفت، هم دلمون سوخت هم خجالت کشیدیم...»
تجربه‌هایی شبیه این، در روز‌های اخیر در ذهن خیلی‌ها تداعی شده؛ روز‌های خودنمایی زمستان که یک بار دیگر، نعمت باارزشی به نام انرژی گاز و نقش پررنگش در زندگی امروزی را به یادمان آورده. در همین شرایط، انتشار خبر افت فشار گاز در برخی استان‌ها
و به سختی افتادن هموطنان، عامل مضاعفی شده برای اینکه بیشتر قدر این نعمت را بدانیم و با صرفه‌جویی در مصرف آن، تا حد امکان به همنوعان‌مان کمک کنیم. در این میان، پویش «دو درجه کمتر» که به ابتکار دکتر پزشکیان، رئیس‌جمهور، چند روزی است کلید خورده، بهانه خوبی شده
برای یک حرکت دسته‌جمعی در جهت حفظ ثروت ارزشمند گاز طبیعی...*(دانش آموزان روستا در میان تونل برفی)
زمستان و مصائب دانش‌آموزان و معلم‌ها«در چند روز اخیر، استان اردبیل دمای ۲۲ تا ۲۷درجه زیر صفر را تجربه کرد؛ کاهش دمایی که باعث شد حتی بعضی حیوانات و پرنده‌ها یخ بزنند!» این را «پدرام دهقان»، شهروند
شهرستان «گِرمی» در استان اردبیل می‌گوید و اضافه می‌کند: «افت فشار گاز و یخ بستن راه روستا‌ها به شهر، دو اتفاق رایج در این شرایط است که هر دو، زندگی مردم را مختل می‌کند. مثلاً امروز یکی از دوستان که ساکن روستایی در ۵کیلومتری گرمی است، نتوانست در جلسه کاری ما
حاضر شود چون راه ارتباطی روستایشان به گرمی، یخ بسته بود.
در چنین شرایطی، مدرسه، دانشگاه و کار برای اهالی این روستا‌ها، تعطیل می‌شود چون به هیچ شکلی نمی‌توانند از روستا خارج شوند. برای مثال همین رفیق ما، معلم است و علاوه‌بر دو مدرسه روستایی، در دو مدرسه در شهر هم تدریس می‌کند. در روزهایی که به
علت یخبندان، راه ارتباطی روستایشان به شهر بسته می‌شود، او نمی‌تواند سر کلاس‌هایش حاضر شود و در کارش به مشکل بر‌می‌خورد.»
افت فشار گاز، کپسول‌های خالی و دیگر هیچ...هموطن اردبیلی برای اینکه تصویر واضحی از تبعات افت فشار گاز در فصل سرما بر زندگی مردم این استان برایمان ترسیم کرده باشد، بر‌می‌گردد به زمستان سخت سال گذشته
و اینطور ادامه می‌دهد: «شهرستان گرمی که در ۱۰۰کیلومتری شهر اردبیل قرار دارد، از دو بخش مرکزی و بخش موران تشکیل شده که موران، با حدود ۷۰روستای زیرمجموعه‌اش، جمعیتی چند برابر شهر‌های بزرگ استان دارد.
حالا تصور کنید پارسال بعد از بارش برف سنگین، راه ارتباطی بسیاری از روستا‌های موران به مدت ۱۰، ۱۵روز قطع شد و اهالی آنها درواقع در محاصره برف قرار گرفتند. شرایط آنقدر سخت شده بود که از استان مجاور برای امدادرسانی به مردم این روستا‌ها
نیرو اعزام شد. اتفاقی که آن شرایط را سخت‌تر کرد، افت فشار گاز بود.
الحمدلله اغلب مناطق استان اردبیل حتی روستا‌ها، به شبکه گاز متصل شده‌اند اما با کاهش شدید دمای هوا در زمستان و افزایش مصرف گاز در کشور، بخشی از مناطق استان اردبیل دچار افت فشار گاز می‌شوند. اینجاست که مردم برای گرم کردن خانه‌هایشان، مثل
قدیم ناچار به کپسول گاز متوسل می‌شوند. اما پارسال مشکل اینجا بود که جاده‌های مواصلاتی روستا‌ها به دلیل بارش برف، بسته شده بود و مردم نمی‌توانستند برای پر کردن کپسول‌هایشان به شهر بروند. اینطور بود که اهالی این روستا‌ها، دو هفته بسیار سخت را گذراندند.»
نوزادانی که پشت جاده‌های برفی به دنیا آمدند...همین دانه‌های سفید و دوست‌داشتنی برف که دیدنش برای خیلی‌ها آرزوست، اگر گرمای تدبیر و همدلی پشت سرش نباشد، گاه می‌تواند روی هم انباشته شود و کوهی از مشکلات
و درد و غم به بار بیاورد. اگر شاهد و مصداق می‌خواهید، سراغش را باید از مردمان سختکوش و صبور مناطق سردسیر مثل اردبیل بگیرید: «پارسال که بارش برف سنگین، راه‌های ارتباطی روستا‌های بخش موران را حدود ۲هفته مسدود کرد، ذخیره گندم این مناطق تمام شد و مردم این روستا‌ها
حتی برای تأمین نان معمولی هم به مشکل برخوردند. کار به جایی رسید که از تبریز برای این روستا‌ها نان بردند. اما حتی از این شرایط سخت‌تر هم داشتیم...»
پدرام دهقان مکثی می‌کند و در ادامه می‌گوید: «وقتی راه‌های ارتباطی به دلیل برف و یخبندان بسته می‌شود و شبکه گاز با افت فشار مواجه می‌شود، بیشترین صدمه را بیماران و افراد ضعیف و با شرایط خاص متحمل می‌شوند. مثلاً سال گذشته در همان سرمای خانه‌های
روستایی در بخش موران و بسته شدن راه‌های مواصلاتی به خاطر یخبندان، دو خانم با درد زایمان در شرایط سخت و خطرناکی قرار گرفتند. اهالی روستا هرچه تلاش کردند، نتوانستند راه را برای انتقال آنها به شهر باز کنند. اگر قابله‌های بومی به موقع بالای سر آنها نمی‌رسیدند
و کمک نمی‌کردند، معلوم نبود چه بلایی سر آن دو مادر و نوزادان‌شان می‌آمد.»
شما می‌توانید دل مردم مناطق سردسیر را گرم کنیدبهسازی و بازسازی جاده‌های روستایی، تزریق امکانات و تجهیزات برفروبی به مناطق سردسیر، بهبود شبکه گازررسانی و... این‌ها راهکار‌های کاهش و رفع مشکلات مردم
مناطق سردسیر در فصل زمستان در بلندمدت است اما امروز و در کوتاه‌مدت، یک راه عملی میان‌بر برای گرما بخشیدن به خانه‌های سرد اهالی روستا‌ها و شهر‌های این مناطق وجود دارد؛ همدلی متعهدانه‌ای که دهقان اینطور از آن یاد می‌کند: «مردم استان اردبیل و شهرستان گرمی در
۴۵سال گذشته، همیشه پای کار انقلاب و ایران بوده‌اند؛ برای مثال، مردم گرمی با اینکه در زمینه امکاناتی مثل برق و گاز و جاده با محرومیت مواجه بوده‌اند اما همیشه ازجمله شهرهایی بوده‌اند که بیشترین میزان مشارکت در انتخابات‌ها را داشته‌اند یا در زمینه پرداخت زکات،
همیشه پیشگام بوده‌اند. با این پیشینه مثبت و درخشان، وقتی این مردم سختکوش و صبور با مشکلی مثل افت فشار گاز در فصل زمستان مواجه می‌شوند، انتظار زیادی نیست اگر از هموطنان عزیز بخواهیم مراعات حال آنها را بکنند. این روزها، مردم عزیز ایران
فقط با چند درجه کمتر کردن وسایل گرمایشی منازلشان، می‌توانند گرما را به خانه‌های مناطق سردسیر هدیه بدهند.»
با «۲درجه کمتر»، ۵۰میلیون مترمکعب گاز صرفه‌جویی کنیمحالا در روزهایی که سر و کله زمستان زودتر از موعد در ایران عزیز ما پیدا شده و کاهش شدید دمای هوا و ناترازی انرژی دست به دست هم داده و با افت فشار
گاز باعث زحمت هموطنان در بعضی استان‌ها شده‌اند،بهترین واکنش این است که با درک شرایط موجود، هرکدام به سهم خودمان، در جبران این ناترازی دردسرساز سهیم شویم.*(قبول کنیم و به خاطر ایران، همراهی کنیم)
چراغ اول این همدلی و مشارکت همدلانه را رئیس‌جمهور روشن کرد. دکتر پزشکیان رو به دوربین، بی‌واسطه از مردم درخواست کرد با کاهش دو درجه‌ای وسایل گرمایشی خانه‌هایشان، کمک کنند شبکه گازرسانی کشور بتواند با شرایط مطلوب به تمام نقاط ایران خدمت‌رسانی
کند.این حرکت رئیس‌جمهور که به پویش «دو درجه کمتر» معروف شد، خیلی زود با استقبال و حمایت اقشار مختلف مردم، هنرمندان، ورزشکاران و مسئولان همراه شد. در این میان، اعلام حمایت چهره‌هایی مثل شهردار تهران از این پویش، نشان داد وقتی پای منافع
ملی و عزت ایران عزیز در میان باشد، اختلاف سلیقه‌ها هیچ جایی ندارد. *(وقتی همه از تمام گروه ها و سلایق، پای کار پویش دو درجه کمتر می آیند)
حالا ماییم و آزمون نه‌چندان سختی که نتیجه‌اش، آسایش و سلامت هموطنان و عزت ایران عزیز است. در شرایطی که برخی نیروگاه‌های کشور به دلیل افزایش مصرف گاز از مدار خارج شده، اگر هر ایرانی سیستم گرمایشی خانه‌اش را فقط دو درجه کمتر کند، می‌توانیم
به صرفه‌جویی ۵۰میلیون مترمکعبی گاز دست پیدا کنیم؛ آماری که به گفته کارشناسان، معادل ۲فاز نیروگاه پارس جنوبی است!...*از همراهی ورزشکاران و هنرمندان تا ایده خلاقانه اهالی برنامه «برمودا» برای حمایت از پویش «دو درجه کمتر»