به گزارش تحلیل ایران «قبلاً من بچه‌هامو تنها می‌فرستادم مدرسه. اما چند وقتیه که گله سگ‌های ولگرد به محلمون هجوم اوردن و صبحا سد راه بچه‌ها می‌شن. دیگه از ترس جرأت نمی‌کنم بچه‌هامو تنها به مدرسه بفرستم؛ چون بارها سگا بهشون حمله
کردن ...»
این صحبت‌های یکی از مادران ساکن حاشیه تهران است که از هجوم سگ‌های بی‌صاحب به محله‌شان اعتراض دارد؛ زیرا آمدن سگ‌های ولگرد و غیراهلی به محله‌های مسکونی برای شهروندان مشکلاتی از جمله ترس و وحشت ایجاد کرده و آرامش ذهنی، فعالیت و تردد‌های روزانه آنها را مختل
کرده است.
علیرضا شریفی یزدی جامعه شناس و روان‌شناس اجتماعی در گفت و گو با فارس در خصوص آسیب‌های روانی حضور سگ‌های ولگرد در معابر شهری گفت: در علم روان‌شناسی یک بحثی تحت عنوان فوبیای حیوانات وجود دارد. برخی از افراد جدای از آنکه سگ به آنها حمله کند یا نکند دارای ترس
هستند. این موضوع تأثیر عمیقی بر روی روح و روان فرد می‌گذارد.
وی در ادامه بیان کرد: نکته مهمی که وجود دارد و ما برای آن در روان‌شناسی از اصلاح زوفوبیا «هراس از حیوانات طبقه‌ای» استفاده می‌کنیم، باعث می‌شود که افراد در مواجهه با حیوانات دچار استرس، اضطراب، آشفتگی و دلشوره شوند.
شریفی یزدی در خصوص سگ هراسی گفت: سینوفوبیا یا سگ هراسی نیز در روان‌شناسی یک بحث بسیار وسیعی است. زوفوبیا حیوان هراسی است اما سینوفوبیا به معنای سگ هراسی است که ممکن است وجود سگ‌های ولگرد برای مردم دردسرساز شود.
وی در خصوص تأثیر حضور سگ‌های بی‌صاحب در مناطق مسکونی و آسیب‌های روانی آن توضیح داد: اگر سگی حمله کند و کودک شاهد واکنش سنگین بزرگترها نسبت به حمله سگ باشد، اختلال زروفوبیا و سینوفوبیا در کودک تشدید شده و باعث آشفتگی روح و روان، خواب‌های نامناسب، کابوس و...
در او می‌شود.
این روان‌شناس اجتماعی در ادامه گفت: این موضوع باعث می‌شود که کودک نتواند با حیوانات یک ارتباط سالم و درست که برای رشد او مؤثر است، برقرار کند.
شریفی یزدی در خصوص راه پیشگیری از ایجاد احساس ترس و وحشت در شهروندان گفت: جمع‌آوری، نگهداری و عقیم‌سازی حیوانات یکی از بهترین روش‌های جلوگیری از ورود این سگ‌ها به مناطق مسکونی است. عقیم سازی روش خوبی است؛ زیرا از گسترش و زاد و ولد این سگ‌ها پیشگیری کرده
تا دیگر مشکل روی مشکل ایجاد نشود.