به گزارش تحلیل ایران ، هیچ برنامه هسته‌ای غیرنظامی‌ای وجود ندارد که نیازمند غنی‌سازی بیش از ۳.۶۷ درصد باشد.»
ویتکاف تأکید کرد که تمرکز مذاکرات بر راستی‌آزمایی برنامه غنی‌سازی و در نهایت، راستی‌آزمایی درباره جنبه‌های تسلیحاتی آن خواهد بود.
توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ که ایران با قدرت‌های جهانی و در دوره ریاست‌جمهوری باراک اوباما امضا کرد، تهران را موظف می‌کرد که ذخایر اورانیوم خود را به‌طور چشمگیر کاهش داده و تنها تا ۳.۶۷ درصد غنی‌سازی کند، سطحی که برای فعالیت نیروگاه بوشهر کافی است. در مقابل،
ایران به منابع مالی مسدودشده در جهان دسترسی پیدا کرد و تحریم‌ها علیه صنعت نفت و بخش‌های کلیدی دیگر اقتصادش لغو شد.
روزنامه جوان، نزدیک به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در سرمقاله‌ای در روز سه‌شنبه نشان داد که تهران ممکن است با کاهش سطح غنی‌سازی موافقت کند.
در این سرمقاله آمده است: «چرا کاری را که قبلاً انجام داده‌ایم، دوباره انجام ندهیم و به توافق نرسیم؟ این در هیچ‌جای دنیا به‌عنوان عقب‌نشینی جمهوری اسلامی از آرمان‌هایش تعبیر نمی‌شود.»
با این حال، یکی از دلایلی که ترامپ در سال ۲۰۱۸ برای خروج از توافق عنوان کرد، برنامه موشک‌های بالستیک ایران بود. ویتکاف نیز تصریح کرد که هر توافق جدیدی باید شامل مسائل موشکی نیز باشد: «این شامل موشک‌هاست، نوع موشک‌هایی که ذخیره کرده‌اند، و شامل سازوکار فعال‌سازی
بمب هم می‌شود.»
جمهوری اسلامی ایران به برنامه موشکی خود به‌عنوان یک ابزار بازدارنده در برابر کشورهای منطقه که به جنگنده‌های پیشرفته و دیگر تسلیحات آمریکایی مجهز هستند، تکیه دارد. متقاعد کردن تهران برای کنار گذاشتن این برنامه، به‌ویژه در مذاکرات، بسیار دشوار خواهد بود.