به گزارش
تحلیل ایران به نقل از ایرنا ، مجید قناد درباره کاربرد قصه و قصهگویی در زمانهای که زیست انسانها بهویژه کودکان و نوجوانان دیجیتالی و مجازی شده است گفت: قصه و قصهگویی میتواند کاربردی باشد به شرط اینکه ما در خردسالی با قصه به بچهها کمک کنیم.
اگر در خردسالی این مسئله شکل گرفته باشد به خوبی میتوانیم با آنها همراه باشیم. از موقعی که مادربزرگ و پدربزرگ برای کودکان قصه میگویند، بعد والدین، مربیان مهد و مربیان کانون. اکنون یکی از جاهایی که در ارتباط با قصهگویی برای بچهها فعالیت میکند تا آنها
را خلاق بار بیاورد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است که امسال بیستوپنجمین جشنواره بینالمللی قصهگویی را برگزار میکند.
داور بخش ملی و بینالملل بیستوپنجمین جشنواره قصهگویی کانون افزود: به دلیل اینکه گفته میشود، کودکان از طریق دنیای مجازی به طرفی دیگر کشیده میشوند، مسلما زحمت افرادی که برای بچهها کار میکنند، بیشتر میشود. نهتنها مسئولان امر
و مربیان کانون، بلکه در وهله اول پدر و مادری که در خانه هستند باید بچهها را به این سمتوسو هدایت کنند که بتوانند بهراحتی به قصهگویی یا شنیدن قصه برگردند. خوشبختانه در این سالها کتابهای قصه به شکل کتاب گویا وجود دارد و عدهای در این راه فعالیت میکنند؛
چرا که کودکان از طریق قصه میتوانند راه و روش زندگی و نکتههای تربیتی و اخلاقی را یاد بگیرند.
وی در پاسخ به این سؤال که «آیا رسانهها مثل تلویزیون، رادیو و حتی برنامههای اینترنتی میتوانند قصهها را به جمع خانوادههای ایرانی برگردانند؟» و درخصوص ضرورت ورود رسانههای صوتی و تصویری و مکتوب در بحث ترویج قصهگویی توضیح داد:
صددرصد میتوانند، اما روش دارد. یادمان باشد که خردسال یک دنیایی برای خودش دارد، کودک دنیایی دیگر و نوجوان در مرز بزرگشدن و رسیدن به جوانبودن است. به همین دلیل ما باید بیشتر سعی کنیم روی خردسال و کودک این فعالیت را داشته باشیم.
یادمان نرود که فقط قصهگفتن کافی نیست؛ باید رموز را پیدا کنیم و برایشان چیزی ایجاد کنیم که به آن جذب شوند مثل بازی کامپیوتری که کودک جذب آن میشود و دوست دارد دنبالش کند. در این مسیر، باید از انسانهای کارشناس و کارآمد که به این
مسائل آشنا هستند و سالیان سال تلاش میکنند بهره برد. باید با شگردهای قشنگ کودکان را جذب کرد؛ فقط قصهگفتن نیست.