به گزارش تحلیل ایران به نقل از فارس، دی ماه سال جاری شورای عالی بیمه سلامت از افزایش ۴۶ درصدی تعرفه‌های پزشکی در سال ۱۴۰۳ خبر داد و اعلام کرد که این مصوبه قرار است به زودی در هیأت دولت بررسی و برای
اجرا به ابلاغ برسد.
براساس این مصوبه، در صورت آزادسازی نرخ ارز ترجیحی برای سرفصل‌های ارائه خدمت، میزان رشد جز فنی، لوازم مصرفی پزشکی و هتلینگ تعرفه‌های خدمات تشخیصی درمانی بازنگری می‌شود که در این صورت سازمان برنامه و بودجه کشوری باید منابع بیمه‌ها
را تأمین کند. اما این موضوع واکنش برخی از فعالان حوزه بازنشستگی و مردم را در پی داشت به طوری که علاوه بر واکنش برخی مدیران، مردم نیز به مصوبه افزایش تعرفه پزشکان واکنش نشان دادند.
علی دهقان کیا، رئیس کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی تهران و نماینده کانون کارگران بازنشسته سازمان تأمین اجتماعی در واکنش به تصویب افزایش ۴۶ درصدی تعرفه‌های پزشکی در سال آینده می‌گوید: ما هنوز نتوانسته‌ایم مسأله‌ای که بابت حذف ارز
۴هزار و ۲۰۰تومانی برای تهیه مواد اولیه و در نتیجه گرانی داروها برایمان ایجاد شده را حل کنیم، تقریباً دارو چندین برابر گران شده و این موجب شده تا بازنشستگان نتوانند متحمل هزینه‌های دارو و کمک‌های پزشکی و درمانی شوند و راه خود درمانی را پیش بگیرند.
تنها افزایش دستمزد کارگران آثار تورمی دارد؟
وی گفت: برخی از بازنشستگان به ما مراجعه می‌کنند و می‌گویند دیگر توان پرداخت هزینه‌های درمانی را به رغم پوشش بیمه‌های تکیملی ندارند و ترجیح می‌دهند که خود درمانی کنند.
نماینده کانون کارگران بازنشسته سازمان تأمین اجتماعی با انتقاد از افزایش ۴۶درصدی تعرفه‌های پزشکی در شورای عالی بیمه سلامت، گفت: سؤال بنده این است که آیا افزایش ۴۶درصدی تعرفه‌های پزشکی در کشور آثار تورمی به دنبال ندارد؟ و تنها افزایش
دستمزد کارگران آثار تورمی بر جای می‌گذارد؟ ما از دولت انتظار داریم که به میزان تورم در جامعه، تعرفه‌های پزشکی و دستمزد‌های کارگران را افزایش دهد و هر دو را ببیند.
سهم ناچیز تأمین اجتماعی از بودجه درمانی کشور
دهقان کیا با انتقاد از عدم تخصیص بودجه ناکافی به سرانه درمان در تأمین اجتماعی، اظهار کرد: سازمان تأمین اجتماعی ۵۲درصد از جمعیت کشور را تحت پوشش خود دارد اما وقتی مجلس می‌خواهد سرانه درمان را تقسیم کند تقریباً بودجه ناچیزی به این
سازمان می‌رسد، به طوری که عملاً این سازمان از پس هزینه‌های درمانی بر نمی‌آید.