به گزارش تحلیل ایران خارجی‌ها با اطلاق واژه ماده سیاه بوگندو به نفت در دوره قاجار، چهل سال تمام مانع رسیدن منافع این ثروت ملی به ایرانی‌ها شدند؛ یک قرن بعد و همزمان با کشف منابع جدید انرژی، سازمانی دولتی گزارش داده که بالاترین
میزان درخواست سرمایه‌گذاری بخش خصوصی خارجی در ایران به تاسیس نیروگاه تجدیدپذیر اختصاص دارد.
3 مهندس انگلیسی فعال در میادین نفتی ایران در سال 1305 شمسی
بانک جهانی از ایران به عنوان یکی از غنی‌ترین کشورهای دنیا برای توسعه برق سبز نام برده و با فناوری امروز، امکان تولید 121 هزار مگاوات انرژی از این محل وجود دارد. برقی که می‌تواند چراغ خانه‌های کشوری با جمعیت 2.5 برابر ایران را روشن کند.
ظرفیت تولید برق خورشیدی در دنیا
طی 30 سالی که پای برق خورشیدی به کشور رسیده، کمتر از یک درصد پتانسیل ایران، نیروگاه خورشیدی ساخته شده و 99 درصد این ظرفیت بدون استفاده است.
در حالی که شرکت‌های خصوصی خارجی طی دهه 90 درخواست سرمایه‌گذاری 8.5 میلیارد دلاری در زمینه تجدیدپذیرهای ایران داشتند.
اقتصاد انرژی به گواهی کارشناسان مهمترین دلیل عدم توسعه تجدیدپذیرها متناسب با ظرفیت کشور بوده است.
کارشناس اقتصادی جواد سعادتی تحریم‌ها در ایران را مهمترین دلیل عدم توسعه تجدیدپذیر دانسته و معتقد است که با وجود تحریم‌ها اقتصاد ایران در بخش بانکی، شرکت‌های تولیدی گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر دنیا تمایلی به سرمایه‌گذاری در کشور ما نخواهند داشت.
در مقابل، استاد دانشگاه دانیال آل‌هاشم می‌گوید که ایران کشوری با 140 میلیارد دلار نقدینگی در دست مردم است که اگر بتواند تنها 10 درصد این پول را به سمت توسعه تجدیدپذیر هدایت کند، ظرفیت برق سبز در ایران بدون سرمایه‌گذاری خارجی 25 برابر می‌شود.
تجدیدپذیرها عامل تولید ثروت در سال‌های پیش رو
حذف دخالت مستقیم دولت در قیمت‌گذاری انرژی یکی از راهکارهای افزایش جذابیت اقتصادی ساخت نیروگاه خورشیدی و هدایت سرمایه مردمی به این حوزه است.
راهکاری که در قالب راه‌اندازی بازار برق با عنوان تابلوی برق سبز در ایران کلید خورده و برق تجدیدپذیر در این تابلو 36 برابر قیمت فروش برق خانگی قیمت خورده و می‌تواند به جهش ساخت نیروگاه برق سبز در کشور ختم شود.