به گزارش تحلیل ایران به نقل از مهر به نقل از مدیسن نت، همین گزارش نشان می‌دهد که این افزایش احتمال زوال عقل پس از سکته مغزی با زمان فروکش می‌کند، اما هرگز به سطح قبل از سکته مغزی باز نمی‌گردد.
دکتر «رائد جوندی»، سرپرست تیم تحقیق و استادیار دانشگاه مک مستر کانادا، گفت: «یافته های ما اهمیت نظارت بر افراد با سکته مغزی را برای زوال شناختی تقویت می‌کند.»
در این مطالعه، تیم تحقیق داده‌های تقریباً ۱۸۱۰۰۰ نفر را که اخیراً دچار سکته مغزی شده بودند، بررسی کرد و نتایج سلامتی آنها را با نتایج گروه کنترل مقایسه کردند. گروه کنترل، افراد سالم و بدون سابقه سکته مغزی یا حمله قلبی بودند یا افرادی بودند که دچار سکته قلبی
شده بودند نه سکته مغزی.
گروه تحقیق شیوع زوال عقل را طی ۹۰ روز پس از سکته مغزی، پیگیری کرد و پیگیری آنها به مدت ۵.۵ سال ادامه یافت.
آنها دریافتند که خطرات مربوط به تشخیص زوال عقل در طی سال اول پس از سکته مغزی تقریباً سه برابر افزایش یافت، سپس طی پنج سال به یک خطر ۱.۵ برابر بیشتر فروکش کرد. این تیم افزود: خطرات حتی ۲۰ سال بعد هنوز هم کمی بالا بود.
به طور کلی، ۱۹ ٪ از بازماندگان سکته مغزی در طی ۵.۵ سال پیگیری، مبتلا به زوال عقل شدند و بازماندگان ۸۰ ٪ بیشتر از جمعیت عمومی یا افرادی که از سکته قلبی جان سالم به در برده بودند با خطر زوال عقل روبرو بودند.
به نظر می‌رسید نوع سکته مغزی هم مهم است: افرادی که از خونریزی داخل مغزی جان سالم به در بردند (یک شکل نادر از سکته مغزی)، ۱۵۰ ٪ بیشتر از جمعیت عمومی در معرض زوال عقل بودند.
جوندی توضیح داد: «سکته مغزی به مغز آسیب می‌رساند، از جمله مناطقی که برای عملکرد شناختی بسیار مهم هستند، که می‌تواند بر عملکرد روزانه تأثیر بگذارد.»
جوندی گفت: «تلاش بیشتری باید به سمت ایجاد روش‌های درمانی مناسب برای رسیدگی به عوامل خطر عروقی و جلوگیری از سکته مغزی مکرر و تشویق تغییرات شیوه زندگی مانند ترک سیگار و افزایش فعالیت بدنی، که مزایای بسیاری دارند و ممکن است خطر ابتلاء به زوال عقل را کاهش دهد،
انجام شود.»
وی در ادامه افزود: «همچنین تحقیقات بیشتری لازم است تا توضیح دهیم که چرا برخی از افرادی که سکته مغزی دارند دچار زوال عقل می‌شوند و برای برخی دیگر این اتفاق نمی‌افتد.»