به گزارش تحلیل ایران ، این سوپرآلیاژ که با نام GRX-۸۱۰ شناخته می‌شود و از یک ماده قابل چاپ سه‌بعدی با دمای بالا تشکیل شده است، پتانسیل سنگین‌تر کردن تجهیزات هواپیما و قطعات فضاپیما را دارد. اقلام ساخته شده با این ماده قادر خواهند
بود طیف گسترده‌ای از شرایط سخت از جمله دماهای شدید را هم در هوا و هم در فضا تحمل کنند. در حال حاضر، مجوز استفاده از این سوپرآلیاژ به چهار شرکت آمریکایی داده شده است. ناسا می‌گوید که در آینده، این ماده می‌تواند سودهای تجاری مثبتی را به همراه داشته باشد و به
نفع کل اقتصاد ایالات متحده باشد.
به نقل از اسپیس، از طریق هر قرارداد مجوز مشترک انحصاری، شرکت‌ها می‌توانند آلیاژ GRX-۸۱۰ را ایجاد کنند و به تولیدکنندگان تجهیزات هواپیما و موشک و همچنین سایر شرکت‌هایی که در زنجیره تامین هوانوردی یا پروازهای فضایی قرار دارند، بفروشند.
آلیاژ GRX-۸۱۰ در ابتدا با در نظر گرفتن تجهیزات هوافضا، از جمله انژکتورهای موتور موشک مایع، محفظه‌های احتراق، توربین‌ها و اجزای بخش داغ که قادر به تحمل دمای بیش از ۲۰۰۰ درجه فارنهایت (۱۰۹۳ درجه سانتیگراد) هستند، ساخته شد. متفکرین پشت ساخت این سوپرآلیاژ گروه
اسمیت و کریستوفر کانتزوس، هر دو از محققان ناسا گلن هستند.
سوپرآلیاژ برنامه‌های فضایی ناسا تجاری‌سازی می‌شود
آنها می‌گویند که این طرح با ادغام کردن مدل‌سازی رایانه‌ای با فرآیند چاپ سه بعدی لیزری برای ادغام لایه به لایه فلزات درگیر با یکدیگر طراحی شده است.
اسمیت افزود: GRX-۸۱۰ نشان دهنده یک فضای طراحی آلیاژ جدید و روش ساخت است که چند سال پیش غیرممکن بود.
این آلیاژ مبتنی بر نیکل می‌تواند بیش از بسیاری از آلیاژها شرایط سخت را تحمل کند. می‌تواند گرمای شدید و فشار را تحمل کند و مقاومت دو برابری در برابر آسیب اکسیداسیون دارد.
دیل هاپکینز(Dale Hopkins)، معاون مدیر پروژه ابزارها و فناوری‌های تحول ناسا در بیانیه‌ای گفت: اتخاذ این آلیاژ منجر به اکتشافات هوانوردی و فضایی پایدارتر خواهد شد. این به این دلیل است که موتور جت و اجزای موشک ساخته شده از GRX-۸۱۰ با دوام بیشتر و بهبود بهره‌وری
کلی سوخت، هزینه‌های عملیاتی را کاهش می‌دهند.