به گزارش تحلیل ایران ، «با گذشت قریب به 9 ماه از آغاز تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه و پشتیبانی مقاومت لبنان از مقاومت فلسطینیان ، برخی ساکنان ثابت قدم و مقاوم در بنت جبیل احساس می‌کنند که جنگ هنوز به آنجا نرسیده است»،
این مقدمه گزارش روزنامه لبنانی الاخبار درباره مقاومت اقتصادی بنت جبیل در برابر رژیم صهیونیستی است.
بنت جبیل در جنوب استان نبطیه و نزدیک مرز لبنان با فلسطین اشغالی با جمعیت بالای 30 هزار نفر، شهری است كه از ديرباز پایگاه نيروهاي مقاومت بوده است.
بنت جبیل در 23 ماه مه سال 2000 پس از گذشت بيش از 22 سال از اشغال نظاميان صهيونيست آزاد شد و تا به امروز نيز آرزوی رژيم صهيونيستی را براي كنترل اين شهر نقش بر آب كرده است.
با وجود اشغالگري بیش از دو دهه‌ای رژیم صهیونیستی در بنت جبیل، شرايط اقتصادی اين شهر از ديگر شهرها و مناطق لبنان بهتر بوده است. اين شهر در گذشته به كشت انگور شهرت داشته و بعد از آن گندم كاری، زيتون، تنباكو، نگهداری از زنبورعسل در آن رونق گرفت، پرورش دام و
طيور نيز در اين شهر رايج است.
در زمينه صنايع و بازرگاني، اين شهر به صنايع و توليد كفش معروف است و در آن علاوه بر برخي صنايع حدود 22 كارگاه وجود دارد.
الاخبار در این گزارش به قلم «آمال خلیل» با عنوان «جنب و جوش در پایتخت تجاری روستاهای مرزی: مقاومت مدنی در بنت جبیل» آورده: درست است که بخش بزرگی از جمعیت بنت جبیل به دلیل شرایط جنگ آنجا را ترک کرده‌اند، اما آبادی شهر باعث شده که به معنای بازدارندگی اعمال
شده توسط مقاومت برابر رژیم غاصب در آنجا پی ببریم و اینکه دشمن «سست‌تر از تار عنکبوت» است همان طور که سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان در سخنرانی مشهور خود در جولای 2006 و اندکی قبل از جنگ 33 روزه از ورزشگاه بنت جبیل بر این کلمه قصار تأکید کرد.
از همین رو شهرک مرزی بنت جبیل واقع در مرز لبنان و فلسطین اشغالی همان طور که در طول جنگ 33 روزه به یکی از نمادهای مقاومت و کانون‌های شکست رژیم صهیونیستی تبدیل شد و تلاش اسرائیل برای اشغال این منطقه خسارت‌های زیادی را بر دوش این رژیم گذاشت از هفتم اکتبر 2023
تاکنون نیز نشان داده که دشمن هرگز جرات تعرض به آنجا را ندارد.
از صبح زود، احمد حمادی، کارگر شهرداری، در خیابان‌های بنت جبیل می‌چرخد از محله البرکه تا الدوره، بازارهای بالا و پایین، میدان پیامبر و .. خیابان‌ها را جارو می‌کند و زباله‌ها را جمع آوری می‌کند. او می‌گوید: «هر خانه‌ای را می بینم که ساکنانش در آن هستند احساس
راحتی می‌کنم».
این کارگر لبنانی می‌گوید که در طول این 9 ماه اخیر از خروجی زباله‌های خانه‌ها و مغازه‌ها می فهمد که اهالی به آنجا بازگشته یا رفته‌اند.
وی ادامه داد: «زمانی که جنگ شروع شد، بیشتر مردم آواره شدند، به ویژه آنهایی که طعم تلخ حرب تموز(تجاوز نظامی سال 2006 رژیم صهیونیستی به لبنان) که بنت جبیل محاصره و ویران شد، چشیده بودند. با گذشت زمان، برخی بازگشتند و هرگاه حمله‌ای در داخل شهر انجام می‌شود،
عده ای موقتاً تا تثبیت اوضاع خارج می‌شوند و دوباره برمی‌گردند.
به نوشته الاخبار جنب و جوش در بازار بنت جبیل حاکی از آن است که «پایتخت مقاومت و آزادی هنوز آباد است»، علیرغم اینکه بخش زیادی از جمعیت شهر موقتا آنجا را ترک کردند.
توفیق سعد از اهالی روستا می‌گوید بسیاری از زنان و مردان این شهرک و شهرک‌های مجاور در روز برای خرید و سرزدن به خانه‌هایشان به آنجا می‌آیند اما شب‌ها از بیم حملات شبانه دشمن آنجا را ترک می‌کنند.
بیشتر خرید و فروش‌ها در بازارهای معروف به بازار بالا و بازار پایین بنت جبیل متمرکز است. مغازه‌های کفش، لباس و شیرینی در مجاورت خواربار فروشی‌ها، مغازه‌های گوشت و سبزیجات و داروخانه‌ها قرار دارند. صاحبان مغازه‌ها معتقدند که با تعطیل نکردن کسب و کارهایشان
و باز گذاشتن در مغازه هایشان آواره‌ها را تشویق می‌کنند که حتی شده در روز به خانه و کاشانه‌هایشان بازگردند.
احمد السید حسن محوطه روبروی مغازه خود در بازار را به «کافه‌ای» برای مغازه داران و دوستانش که به تعبیر او مقاوم و وفادار هستند تبدیل کرده و می‌گوید که از ابتدای جنگ اینجا پاتوق اهالی مقاوم بنت جبیل شده است و با بیشتر شدن مشتاقان به حضور در جمع‌های این کافه
بر تعداد صندلی‌های آنجا افزوده است.
کامل الحورانی یکی از اهالی است که از ابتدای جنگ به همراه خانواده به بیروت مهاجرت کرده بود اما سه ماه پیش با دیدن جنب و جوش بازار بنت جبیل و پاتوقی که مغازه داران در این کافه ترتیب دادند به روستای خود بازگشته است.
مشتریان از مناطق همجوار شامل عین إبل و رمیش از بازار گوشت معروف شهرک بنت جبیل خرید می‌کنند که بازار اصلی گوشت برای کل منطقه مرزی لبنان شمرده می‌شود. هنوز تعداد زیادی از قصابی‌های آنجا فعال هستند تنها ساعات کار کشتار دام‌ها در این منطقه تغییر کرده و همگی
به ساعات بعد از ظهر تا عصر منتقل شده است و در شب به دلیل خطر احتمال حملات اسرائیل کار نمی‌کنند.
یوسف بزی یک سینی بزرگ از کوفته کباب‌های عربی را آماده می‌کند و قبل از اینکه به فر بفرستد تزئین می‌کند. او می‌گوید: «مشتریان از منطقه مرزی گاهی از جاهایی که به آنجا آواره شده‌اند به اینجا می‌آیند، علاوه بر کسانی از اهالی شهرهای واقع در پشت خط مرزی که در خانه
هایشان مانده اند. خیلی‌ها در مناطق مرزی به اسرائیل اجازه ندادند حتی شده در این شرایط جنگی سنت‌های غذایی از سینی تکه‌های گوشت و کوفته بریان شده در فر در صبح تا گوشت کبابی وفت ناهار را از آنها بگیرد.
جنب و جوش در بازارها نشان می دهد که شهر هنوز آباد است
عماد بزی از دیگر کاسبان بنت جبیل است که با وجود جنگ هم عادتش به کشیدن قلیان جلوی مغازه کفشش در بازار را تغییر نداده است «=چه مشتری باشد چه نباشد، او می‌گوید:« در جنگ تمز به همراه خانواده ام شهر را ترک کردیم و مغازه ام خراب شد امروز من و خانواده ام هنوز اینجا
هستیم».
در کوچه ای فرعی از بازار بنت جبیل، کارگران یک کارگاه کفش دوزی مشغول تکمیل یک «سفارش» فوری هستند.
در بازار بالایی بنت جبیل که به بازار گوشت معروف است، حسین داغر از شهروندان این شهر بعد از حدود سه ماه تعطیلی مغازه شیرینی فروشی خود را بازگشایی کرده است.
با آغاز جنگ و با وجود آوارگی اهالی بنت جبیل محمد داغر 85 ساله از تعطیل کردن مغازه اش خودداری می کند تا وقتی که پس از حمله اسرائیل به خانه های اهالی در ابتدای سال نو میلادی فرزندانش او را مجبور به ترک شهر در یکم ژانویه می‌کنند. او سه روز بعد بر اثر سکته قلبی
فوت می‌کند.
با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان حسین نوه 23 ساله آن مرحوم با پدرش تصمیم به بازگشت به بنت جبیل می گیرند و مغازه پدربزرگشان را باز می‌کنند.
«اگرچه ممکن است در شرایط فعلی شیرینی یک کالای لوکس باشد، اما خیلی‌ها از ما مارشوشا (دسر معروف بنت جبیل ر ا می‌خواهند. مراسم عروسی حسین قرار بود اواخر اکتبر گذشته مهرماه گذشته برگزار شود، اما جنگ اسرائیل او را مجبور کرد که عروسی را تا اطلاع ثانوی به تعویق
بیندازد او می‌گوید: «آنچه را برای ازدواجم پس انداز کرده بودم خرج کردم و حالا باید دوباره کار کنم.»
در وسط میدان النبیه(پیامبر)، مشرف به کوه مارون الرأس، یک خودروی زرهی اسرائیلی از غنائم آزادسازی جنوب در سال 2000 قرار دارد. در گوشه‌ای از میدان، پمپ بنزین بزی قرار دارد که در اثر حمله اسرائیل آسیب دیده است ، اما همچنان پذیرای مشتریان است.
نبیل بزی شهروند 74 ساله بنت جبیل صاحب این پمپ بنزین است که ، نماهای شیشه ای آنجا را با تابلوهای چوبی که روی آن تصاویر شهدای بنت جبیل در جنگ جاری چسبانده بود، جایگزین کرده و می گوید: «مشتریان به مقدار کم بنزین پر می کنند. زمانی که باک خودروها پر باشد به پایان
رسیده است. سواری ها به تردد در بنت جبیل محدود شده اند و راه ها به سمت شهرک‌های همسایه اعم از مارون، یارون و عیترون قطع شده است.
احمد سعد صاحب یک مغازه در بازار پایین دستی می‌گوید: راز مقاومت مدنی در بنت جبیل در امید و امتناع از شکست است. اهمیت مقاومت شهروندان در بازار بنت جبیل کمتر از مقاومت نظامی نیست»
.احمد در سال 1984 به دلیل همکاری با مقاومت لبنان 10 سال را در بازداشت رژیم صهیونیستی بوده و دو برادر و خواهرش هم پس از وی بازداشت شدند. او می گوید:« مقاومت از هر نوع آن این معادله را ایجاد کرد که بنت جبیل در برابر تجاوز اسرائیل مستحکم ایستاده است و دشمن
می‌داند که تعرض به شهر ما هرگز به این آسانی‌ها نیست».