به گزارش تحلیل ایران ، نسبت قیمت به سود یکی از شاخص‌های کلیدی سرمایه گذاران و فعالان بازار سرمایه به ویژه برای تحلیل‌های بنیادین به شمار می‌رود. میانگین تاریخی این شاخص در بازار سهام حدود ۷ بوده است. بالاترین رکورد این شاخص کلیدی
در تیرماه سال ۹۹ و در اوج حبابی شدن بازار سرمایه ثبت شد که این نسبت به ۴۲ رسید.
هجوم مردم به بورس پس از دعوت مقامات دولت وقت، حبابی شدن قیمت سهم‌ها، فروش سهم‌های دولتی به چند برابر ارزش واقعی به مردم و در نهایت تخلیه حباب بورس و از بین رفتن سرمایه میلیون‌ها نفر از مردم در سال ۹۹، موج سنگینی از بی‌اعتمادی به بازار سرمایه و البته نهاد
دولت ایجاد کرد که تبعات آن هنوز هم پابرجاست.
بر اساس این گزارش، از تابستان ۹۹ با تخلیه حباب بورس، نسبت قیمت به سود (P/E) در مسیر کاهش قرار گرفت. در شروع به کار دولت سیزدهم یعنی مرداد ۱۴۰۰ این نسبت همچنان بالاتر از ۱۰ و در وضعیت حبابی قرار داشت. روند تخلیه حباب قیمتی شکل گرفته در تابستان ۹۹ تا اواخر
سال ۱۴۰۰ هم ادامه یافت تا جایی که این نسبت به میانگین تاریخی خود بازگشت.
فنر بورس در فشرده ترین حالت ۱۰۲ ماه اخیر
آخرین گزارش سازمان بورس نشان می‌دهد این نسبت در پایان خرداد نه‌تنها در وضعیت حبابی قرار ندارد، بلکه به کمترین رقم از دی ماه ۹۴ تا کنون رسیده و به نوعی نشان دهنده فشرده شدن فنر قیمت‌ها در بازار سرمایه است. طبق این گزارش، نسبت (P/E) در پایان خرداد ۱۴۰۳ به
عدد ۶.۰۱ رسیده است. آخرین بار که در آذر ماه سال ۹۴ این نسبت با ثبت عدد ۵.۶۳ به کمتر از ۶ هم رسید.
بررسی قیمت سهام‌ها نشان می‌دهد قیمت بسیاری از سهام‌ها به سال ۹۸ و حتی ۹۷ بازگشته است. این موضوع برای سرمایه گذاران حرفه‌ای و تحلیلگران بازار سرمایه، نشان دهنده پتانسیل رشد جهشی بازار سرمایه طی یک سال آینده است.
بسیاری از عوامل در ماه‌های آتی ممکن است جرقه این رشد را بزند. تعدیل نرخ ارز در مرکز مبادله و نرخ ترجیحی، حذف قیمتگذاری‌های دستوری از بخش‌های مختلف به ویژه صنعت خودرو، رشد برخی قیمت‌های جهانی مانند نفت، طلا و... و بسیاری موارد دیگر، عواملی هستند که می‌توانند
طی ماه‌های آینده، بازار سرمایه را به پربازده ترین بازار تبدیل کنند.