به گزارش تحلیل ایران داود احمد پور، در اواخر اسفند سال ۶۰ در پادگان دو کوهه بودیم و گردان های تیپ ۲۷ محمد رسول الله(ص) برای عملیات آماده می‌شدند. در روزهای آخر که احمد متوسلیان فرماندهی تیپ را به عهده داشت، دستور داد تا نیروهای
همه گردان‌ها در قسمت شمالی صبحگاه در سوله‌ای جمع شوند.
وی افزود: در واقع متوسلیان می‌خواست اتمام حجت کند و آخرین سخنان قبل از عملیات را بیان کند که در صحبت‌های خود به نکته‌ای زیبا درباره جمله معروف مرحوم علی شریعتی اشاره کرد و گفت همه شما این شعار را شنیده‌اید آنها که رفتند، کاری حسینی
کردند و به یکباره جمعیت رزمنده با صدای بلند ادامه شعار را گفتند؛ آنها که ماندند؛ باید کاری زینبی کنند ولی متوسلیان گفت این شعار درست نیست.
این راوی دفاع مقدس ادامه داد: متوسلیان درباره درست نبودن ادامه این شعار گفت «زمانی شما باید کاری زینبی انجام دهید که امام خمینی (ره) نباشد ولی ما امروز باید کار حسینی کنیم و شعارمان «یا شهادت یا پیروزی» است و باید تا رسیدن به آن
نقطه تلاش کنیم.
وی اضافه کرد: حاج احمد تاکید کرد «اگر اتفاقی بیافتد و امام شهید شود، یعنی دوران اسارت و حقارت ما شروع خواهد شد و لذا این شعار زینبی، ویژه حضرت زینب (س) بود نه برای ما و باید بدانیم کار ما جهاد است و باید برای رسیدن به شهادت یا
پیروزی تلاش کنیم».