به گزارش تحلیل ایران، روزنامه "تاگس شاو" در مطلبی نوشت: سازمان امنیت و همکاری اروپا باید امنیت و دموکراسی را در اروپا و فراتر از آن ارتقا دهد. اما اختلاف بین کشورهای عضو سازمان امنیت و همکاری اروپا بر سر مسئله مقامات ارشد این نهاد اروپایی
به یک رسوایی و بحران رهبری دراز مدت منجر شده است. اکنون این سازمان برای مدت طولانی بدون رهبری مانده است.
در ادامه این مطلب آمده است: "کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا" (OSZE) زمانی راه را برای نزدیکی شرق و غرب هموار می کرد. این سازمان که در طول جنگ سرد به سازمانی مستقر در وین تبدیل شد، اکنون جدی ترین بحران تاریخ خود را تجربه می کند. این در حالی است که این سازمان
به عنوان بستری برای گفتگو و مدافع دموکراسی در شرق و غرب در این دوران بحران بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد.
اما این سازمان اکنون فاقد کارکنان ارشد است: چهار پست رهبری این سازمان حدود 4 ماه است که خالی مانده است. این پست ها علاوه بر توماس گرمینگر، دیپلمات سوئیسی به عنوان دبیر کل، شامل سه مدیر دیگر در این نهاد است: "ایگیبیورگ سولرون گیسلادوتیر"Ingibjörg Solrun Gisladottir
ایسلندی است که ریاست سازمان ناظر انتخابات ODIHR را بر عهده داشت. همچنین "لامبرتو زانیر" ایتالیایی به عنوان کمیسر عالی اقلیت های ملی و "هارلم دزیر" فرانسوی به عنوان کمیسر آزادی رسانه ها نیز از جمله این مقام های ارشد بوده اند.
اختلاف بین 57 کشور سازمان امنیت و همکاری اروپا بر سر مقام دوم ایسلندی آغاز شد. با توجه به اظهارات "بسیار انتقادی" گرمینگر آذربایجان و تاجیکستان از دومین دوره معمول ریاست این مقام خودداری کردند و با آن موافقت نکردند. ترکیه و بار دیگر تاجیکستان همچنین علیه
گیسلادوتیر، مدیر ODIHR موضع گیری کردند.
از آنجایی که فرانسه و ایسلند، همراه با چندین کشور دیگر، فقط می خواستند با تمدید هر چهار مأموریت از جمله روی کار آمدن مجدد دزیر و گیسلادوتیر موافقت کنند، انتخاب مجدد دو مقام دیگر در سوئیس و ایتالیا را رد کردند - حداقل این چیزی است که یک کارشناس سازمان امنیت
و همکاری اروپا گزارش می دهد.
این چهار نفر سه سال پیش به عنوان یک "راه حل بسته" و تنها پس از نمایش قدرت دیپلماتیک توسط سباستین کورتز، وزیر امور خارجه وقت اتریش، روی کار آمدند. همه 57 کشور سازمان امنیت و همکاری اروپا باید با این تصمیمات پرسنلی موافقت کنند.
سوئیس و آلبانی، به عنوان رئیس فعلی شورا در این نهاد در نهایت در تلاش برای یافتن حداقل یک راه حل موقت شکست خوردند. در نتیجه، توانایی سازمان امنیت و همکاری اروپا برای اقدام برای ماه‌ها محدود شده است.
روزنامه های سوئیسی مانند روزنامه نویه زوریخه سایتونگ از شکست دیپلماسی سوئیس نوشتند. دیپلمات های سوئیسی که به عنوان یک میانجی بی طرف و اغلب موفق در بسیاری از منازعات حساس ارزیابی می شوند، بدون حمایت کشورهای عمده سازمان امنیت و همکاری اروپا قادر به دستیابی
به موفقیت نبودند.
گریمینگر در یک سخنرانی در جمع 3900 کارمند سازمان امنیت و همکاری اروپا، ناامیدی خود را به عنوان دبیرکل در حال خروج از این تشکل ابراز کرد. وی بحران رهبری را نشانه ای از زمانه ای توصیف کرد که با از دست دادن اعتماد به سازمان های بین المللی و دو قطبی شدن منافع
ملی مشخص می شود.
لامبرتو زانیر، سلف گرمینگر، قبلاً در مصاحبه ای با روزنامه تاگس شاو آلمان در سال 2015 از فضایی مشابه دوران جنگ سرد شکایت کرده بود. در جلسات هفتگی شورای امنیت و همکاری اروپا اتهامات متقابل، تفسیرها و درک بسیار متفاوت از وقایع میدانی وجود دارد. نقطه شروع تنش
ها الحاق کریمه به روسیه و درگیری در شرق اوکراین بود. سازمان امنیت و همکاری اروپا با یک ماموریت حفظ صلح در آنجا حضور دارد.
"گریمینگر" در راه اندازی این مأموریت در اوکراین نقش اساسی داشت. او سپس رهبری سازمان امنیت و همکاری اروپا را با هدف استفاده بیشتر از این سازمان به عنوان بستر گفتگو در میان تنش های فزاینده و افزایش فعالیت های نظامی در اروپا به دست گرفت. وی در مصاحبه ای با
تاگس شاو در سال 2018 گفت، نتیجه باید اقداماتی برای کاهش خطرات نظامی باشد.
یک نمونه اصلاحات انجام شده در ین راستا در "سند وین" آمده است است که از جمله قوانین شفافیت برگزاری مانورهای نظامی را تعیین می کند. توافقات دیگر با شرایط امروز مطابقت ندارد.
در مورد مسائل امنیتی، کنترل تسلیحات و پیشگیری از درگیری، در جایی که خطوط اصلی تنش بین ناتو و روسیه جریان دارد، گرمینگر به عنوان یک میانجی با ارتباطات خوب با مسکو و به ویژه با سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه مطرح بود.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: وظیفه OSZE کمک به رفع کسری های دموکراتیک و کاهش تنش های سیاست امنیتی است. اما هرچه این مشکلات بیشتر می‌شد، دولت‌های سازمان امنیت و همکاری اروپا بیشتر ساختارهای این سازمان را فلج می‌کردند.
گرمینگر البته هنوز نمی خواهد تسلیم شود. وی در مصاحبه ای با شبکه تلویزیونی سوئیسی SRF، نامزدی مجدد به عنوان دبیرکل سازمان امنیت و همکاری اروپا در ماه سپتامبر را رد نکرد و در نتیجه موقعیت سوئیس را به عنوان یک میانجی بی طرف تقویت کرد.