به گزارش تحلیل ایران ؛ قدرت اصلی در ایران دست کسی است که پول دارد، «دست بانک‌هایی که پول چاپ می‌کنند اما به هیچ زمین و زمانی پاسخگو نیستند». این بخشی از صحبت‌های یک استاد دانشگاه در کلاس درس دوره دکتری اقتصاد است.
هفت بانک خصوصی از ۳ سال پیش تاکنون حتی یک ریال به واحدهای ساخته شده توسط دولت در طرح نهضت ملی مسکن وام ندادند.
هم اکنون ۲۰ میلیون ایرانی فاقد مسکن چشم انتظار تامین تسهیلات برای دریافت واحد مسکونی از طرح نهضت ملی هستند.
یکی از همین بانک‌های خصوصی ابتدای دهه ۹۰، با هدف سرمایه‌گذاری در املاک یک کشور حاشیه خلیج فارس ۶ میلیارد دلار از سرمایه ایران را از کشور خارج کرد. با این پول می‌شد به یک میلیون خانواده فاقد مسکن ۳۶۰ میلیون تومان وام ساخت خانه داد.
بانک‌های ایران‌زمین، ملل، کارآفرین، شهر، سامان، پاسارگاد، و پارسیان هفت بانکی هستند که میزان مشارکت آن‌ها در قالب پرداخت تسهیلات به نهضت ملی مسکن صفر است.
نظام بانکی تسهیلاتی که از طرف حاکمیت برای ایجاد رفاه مردم معین می‌شود را تسهیلات تکلیفی می‌نامد.
مدیرعامل بانک کارآفرین احمد بهاروندی به مسئله تسهیلات تکلیفی ورود کرد و معتقد است که حجم تسهیلات تکلیفی خارج از توان واقعی شبکه بانکی است و منابع قابل استفاده بانک ها به هیچ وجه قادر به پوشش این حجم از تسهیلات تکلیفی نیست.
در مقابل کارشناس اقتصادی هادی نادری می‌گوید از حدود ۱۵۰۰ هزار میلیارد نقدینگی خلق شده در سال ۱۴۰۲ کمتر از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان سهم مردم و دولت شده و مابقی با اختیار هیئت مدیره بانک‌ها که به ۲۰۰ نفر در کشور نمی‌رسد، هزینه می‌شود.
محدودیت تسهیلات‌دهی بانک‌ها متناسب با پرداخت وام به بخش مولد اقتصاد راهکاری است که کشورهای توسعه یافته برای تسریع در رشد اقتصادی در دستور کار قرار دادند. این راهکار در کنار ابطال مجوز بانک‌های خصوصی و فعال‌سازی بانک‌های توسعه مورد تاکید مرکز پژوهش‌های مجلس
برای ساماندهی وضع اقتصاد ایران است.