به گزارش تحلیل ایران؛ ۳ سال توقف پروژه فشارافزایی پارس جنوبی باعث شده تا از سال ۱۴۰۵ سالانه تولید یک فاز بزرگ‌ترین میدان گازی جهان برای ایران از بین برود.
استاد دانشگاه شریف هاشم اورعی ناترازی گاز را پدیده‌ای منحصر به زمستان ندانسته و می‌گوید که «با اوج گرفتن ناترازی گاز پای این مسئله به تابستان باز شد».
برق حرارتی گزارش داد که تابستان امسال نیروگاه‌ها با مشکل کمبود گاز مواجه بودند و سرجمع گاز تامین شده برای نیروگاه‌ها ۶ درصد کاهش یافت. با این میزان گاز می‌شد، برق شهری ۱.۵ میلیون نفری را تامین کرد.
زمستان سال ۱۴۰۱ کمبود گاز سبب شد تا علاوه بر نیروگاه‌ها و پتروشیمی‌ها خانه مردم در مناطق وسیعی از ایران از جمله استان خراسان رضوی و خراسان جنوبی بی‌گاز شود.
از اردیبهشت امسال به جز ۲ مقطع کوتاه در سایر زمان‌های سال میزان گاز تأمین شده کمتر از پارسال بوده و نیروگاه‌ها ۵ ماه است که با کمبود گاز مواجه‌اند.
ناترازی حامل‌های انرژی از جمله گاز، بنزین، گازوئیل و برق به مرحله حادی رسیده و اقتصاد ایران را تحت تأثیر قرار داده است.
کارشناس انرژی رحیم متولی‌زاده از لزوم پاسخ‌گویی وزارت نفت برای کاهش گاز تأمینی نیروگاه‌ها در زمستان امسال صحبت کرده و معتقد است که احتمالاً کاهش گاز تأمینی نیروگاه‌ها در بهار و تابستان به دلیل اُورهال نیروگاه‌های گازی رخ‌داده است.
اما هاشم اورعی اُورهال ۵ ماهه را غیرطبیعی دانسته و می‌گوید که نمی‌شود ناترازی گاز را پشت واژه‌های فنی پنهان کرد و باید به‌جای توجیه برای شرایط فعلی چاره‌ای پیدا کرد.
توسعه نیروگاه اتمی و تجدیدپذیر و ذغال سوز پاسخ کشورهایی توسعه‌یافته به مسئله انرژی و متنوع‌سازی سبد سوخت نیروگاه بوده است. به گفته مرکز پژوهش‌های مجلس در این شرایط افزایش سهم این نیروگاه‌ها می‌تواند فشار از گاز طبیعی را کم کرده و دامنه بحران گاز را در ایران
محدود کند.