به گزارش تحلیل ایران امروز ۸ ربیع‌الاول سالروز شهادت امام حسن عسکری (ع) است بر همین اساس با حجت الاسلام والمسلمین دکتر ناصر رفیعی به گفتگو پرداختیم که حاصل آن تقدیم مخاطبان می‌شود.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی ، با اشاره به اینکه امام حسن عسکری (ع) امامی است که در سن ۲۸ سالگی و در دوران جوانی به شهادت رسید اظهار داشت: ایشان امامی هستند که در میان ائمه اطهار (ع) کمترین دوران امامت را داشتند، امامت حضرت تنها شش سال به طول انجامید.
وی به ویژگی‌های زندگی امام حسن عسکری (ع) اشاره و ادامه داد: این ویژگی‌ها، دوران امامت ایشان را حساس می‌کند. نخستین ویژگی اینکه امام حسن عسکری (ع) آخرین امامی هستند که در بین مردم حضور داشتند و امام زمان (عج) بعد از ایشان در غیبت به سر می‌برند؛ بنابراین آخرین
امامی که حضور فیزیکی در بین مردم دارد امام حسن عسکری (ع) هستند. دوم اینکه حضرت، پدر آخرین امام است امامی که در روز موعود قیام می‌کند و دنیا را پر از عدالت کرده و ستمگران را نابود می‌سازد. سومین حساسیت دوران ایشان مربوط به حضور حضرت در سامرا می‌شود ایشان در
این منطقه حتی نتوانستند مسافرت و یا یک بار سفر حج داشته باشند و از دوران پنج سالگی که با پدر بزرگوارشان به سامرا آمدند تا پایان عمر مبارکشان در همین منطقه ماندند. نکته دیگر اینکه مکتب تشیع در دوران امام حسن عسکری (ع) گسترش پیدا کرد تا جایی که حتی حضرت در قم
ده‌ها صحابی داشتند. دیگر اینکه امام در دوران سه حاکم بنی العباس که هر سه ضعیف هستند امامت کردند و علاوه بر همه این موارد اینکه در دوران ایشان فرقه‌های زیادی نیز ظهور کرده بودند؛ بنابراین همه این نکات دوران حیات حضرت را حساس می‌کند.
رفیعی در ادامه بیان کرد: وجود این فرقه‌های انحرافی سبب شده بود که قیام و جریان‌های انحرافی زیادی در جامعه ظهور کند برای مثال در عراق یک شخص سیاه چهره‌ای به نام علی بن محمد علوی قیام کرد که به صاحب الرنج معروف بود، او در این قیام برده‌ها و سیاه پوستان را
با خود همراه کرد و انقلاب خویش را از بصره آغاز و افراد بی گناه بسیاری را در عراق به خاک و خون کشید. این فرد جریانی به راه انداخت که در این جریان زنان را به کنیزی گرفت و افراد بسیاری را در بصره قتل عام کرد، او چهارده سال در عراق حکومت کرد که چند سال از حکومت
این مرد فاسد مقارن با امامت امام بود. این مرد فاسد و خونریز عراق را به قحطی رساند و کاری کرد که مردم مجبور شدند از گوشت سگ‌ها و گربه‌ها و جنازه‌ها تغذیه کنند، همین فرد می‌گفت من از اولاد امام علی (ع) هستم و سیدم؛ برای همین قیام خود را علوی خواند. امام حسن
عسکری (ع) نیز در مورد این فرد می‌فرمود او از ما نیست و دروغ می‌گوید.
این استاد حوزه علمیه اضافه کرد: همچنین صوفی‌ها در دوران امامت امام حسن عسکری (ع) بسیار گسترش یافتند و حضرت خطاب به مسلمانان می‌فرمود از صوفی‌ها اجتناب کنید چرا که آنان دروغ می‌گویند؛ بنابراین امام حسن عسکری (ع) در دوران امامت خویش با خطر تصوف و صوفیه گری
مواجه بود. صوفی‌ها مردم را به خود دعوت می‌کردند و ائمه اطهار (ع) را بر حق نمی‌دانستند. با توجه به مطالب بیان شده برای همین امام حسن عسکری (ع) می‌فرماید سخت‌ترین دوره امامت برای من است؛ با این شرایط امام وظیفه داشت تا مردم را برای عصر غیبت آماده کند.
وی درباره اقدامات زمینه سازی امام حسن عسکری (ع) برای غیبت امام زمان (عج) گفت: امام زمان (عج) یک سال بعد از امامت امام حسن عسکری (ع) در سال ۲۵۵ قمری به دنیا آمدند و حضرت نمی‌توانست ایشان را به همه نشان دهند و همچنین نمی‌توانست به هیچ کسی هم نشان ندهد؛ حضرت
مسؤول حفظ جان امام زمان (عج) بود و همه ائمه اطهار (ع) تولد این امام همام را مژده داده بودند. امام حسن عسکری (ع) ایشان را تنها به خواص نشان داد خواصی که مورد اعتماد بودند. یکی از این خواص جناب عثمان بن سعید است ایشان فردی صالح بود که در دوران امام حسن عسکری
(ع) وکیل حضرت بود و بعد از امام یازدهم نیز نایب خاص امام زمان (عج) نیز بودند. ایشان می‌فرماید که ما با چهل نفر به خانه امام حسن عسکری (ع) رفتیم هدف ما این بود که بدانیم آیا ایشان فرزندی دارد یا خیر؟ و بدانیم امام بعدی چه کسی است؟ برای همین در همان جلسه از
امام پرسیدم ما چهل نفر خدمت شما آمدیم تا سوالی داشته باشیم اینکه بفرمائید امام بعد از شما چه کسی هستند؟ همان موقع امام حسن عسکری (ع) به اتاق رفت و آقازاده‌ای که عین قمر می‌درخشید در آغوش گرفت و نزد ما آورد، ایشان شبیه امام حسن عسکری (ع) بودند و امام یازدهم
فرمودند بعد از من امام شما فرزندم محمد خواهد بود بعد از من هرگز دچار تفرقه نشوید و بعد از امروز دیگر ایشان را نخواهید دید.
رفیعی به ماجرای احمد بن اسحاق اشعری قمی اشاره و عنوان کرد: ایشان همان فردی است که مسجد امام را به دستور امام حسن عسکری (ع) بنا کرد و چهار امام را در طول عمرشان درک کردند، او مورد تأیید کامل امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) بودند، امروز نیز قبر مطهرشان
سر پل ذهاب است. ایشان می‌گوید آخرین سفری که به سامرا رفتم در آن سفر به خدمت امام حسن عسکری (ع) رسیدم و حضرت فرمود پروردگار از روزی که زمین را خلق کرده آن را از حجت خویش خالی نگذاشته است و فرزند خویش را آورد و گفت این پسر من و در نام و کنیه همانند نام و کنیه
پیامبر اکرم (ص) است، ایشان دنیا را پر از عدالت می‌کند و مثل پسرم همانند مثل خضر و ذوالقرنین است، غیبت ایشان در طول امامتشان بسیار طولانی می‌شود و کسانی در این دوران سالم می‌مانند که به امامت ایشان قائل باشند و برای فرج حضرت دعا کنند. همچنین فرمودند کسانی که
دو ویژگی دارند در دوران غیبت هلاک نمی‌شوند نخست سست و ناامید نشوند و دیگر برای فرج حضرت دعا کنند. احمد بن اسحاق می‌گوید من اولین بار بود که این مطالب را از حضرت شنیدم و در دلم خواستم علامتی از آقازاده داشته باشم برای همین گفتم امام حسن عسکری (ع) آیا می‌توانم
نشانه و علامتی نیز از آقازاده داشته باشم؟ ناگاه دیدم لب‌های مبارک امام زمان (عج) باز شد و فرمود من بقیه الله و منتقم خون دشمنان هستم.
این استاد حوزه علمیه ادامه داد: امام حسن عسکری (ع) این اقدامات را انجام دادند تا علاوه بر خواص، مردم نیز متوجه شوند که امام زمان (عج) به دنیا آمدند و دچار شک و تردید نشوند. امام حسن عسکری (ع) می‌دانستند که دشمن در کمین است تا امام زمان (عج) را نابود کند
برای همین حضرت فرزند خویش را به خواص معرفی می‌کرد.
وی با اشاره به یکی از فرقه‌های انحرافی آن دوران گفت: یکی از فرقه‌های انحرافی آن زمان مفوضه بود آنان کسانی بودند که خدا را تعطیل کرده و معتقد بودند خلق اختیار کامل دارند. این تفکر در برابر تفکر جبریه قرار دارد. در هر دو فرقه افراط و تفریط حاکم بود. یکی از
افرادی که از فرقه مفوضه بود کامل بن ابراهیم نام داشت او می‌گوید من روزی به منزل امام حسن عسکری (ع) رفتم تا ببینم عقیده مفوضه تا چه حد درست است، اما ایشان منزل نبود و من در اتاق نشستم تا حضرت تشریف بیاورند، در همان حین یک لحظه پرده اتاق کنار رفت و کودکی چهارساله
را مشاهده کردم ایشان از همان جا به من فرمود یا کامل کذب والله؛ مفوضه به خدا دروغ می‌گویند، خدا آنان را لعنت کند چرا که قلب ما انسان‌ها در پرتوی مشیت الهی است. کامل می‌گوید من خیلی خوشحال شدم در حالی که در تعجب بودم.
رفیعی در پایان گفت: مهمترین شاخصه برای شناخت شیعه آن است که هر چیزی را که خداوند منع کرده انجام ندهد و هر چیزی را که دستور به انجام داده به انجام آن پایبند باشد. شیعه همواره از اهل بیت (ع) پیروی می‌کند. افراد بسیاری اهل بیت (ع) را دوست دارند اما از همه دستورات
ایشان پیروی نمی‌کنند برای همین آنان محب اهل بیت (ع) هستند بنابراین فرق بین محب و شیعه واقعی در تبعیت از فرامین اعتقادی و رفتاری اهل بیت (ع) است.