به گزارش تحلیل ایران، در نشست تخصصی «بررسی وضعیت فرونشست زمین و برنامهریزی و در پیشگیری و کنترل اثرات آن» اظهار داشت: متوسط بارش در آبخوان اصفهان- برخوار 100 تا 120 میلیمتر است که 95 درصد آن تبخیر می شود، به عبارتی تنها ورودی آب به این آبخوان جریان آب
در بستر رودخانه زاینده رود است.
وی افزود: اگر واقعبینانه به حوضه زاینده رود به عنوان یک حوضه یکپارچه نگاه نشود و برداشتهای مازاد و غیرمجاز کنترل نشود، درد اصفهان و فرونشست درمان نمیشود؛ کاهش نرخ فرونشست میتواند شاخصی برای موفقیت برنامهسازگاری با کم آبی باشد.
بهرام نادی، متخصص ژئوتکنیک نیز تصویرهای متعددی از آثار فرونشست زمین بر آثار تاریخی، منازل مسکونی و گردشگری اصفهان ارائه داد و تاکید کرد: تخمین زده میشود حجم آب زیرزمینی قابل برداشت در آبخوان اصفهان- برخوار در خوشبینانهترین حالت حدود 4 میلیارد مترمکعب است
و در این آبخوان کسری مخزن بیش از 13 میلیارد مترمکعب است.
وی به مطالعات زیادی که درباره پدیده فرونشست زمین در اصفهان انجام شده است اشاره کرد و افزود: متوسط اُفت سالانه سطح آب زیرزمینی در آبخوان اصفهان- برخوار 91 سانتیمتر است.
نادی با اشاره به رتبه سوم کشور ایران در نرخ فرونشست در دنیا تصریح کرد: در اصفهان بیشتر سازههای تاریخی در مناطق با نرخ فرونشست بالا قرار دارند.
وی با تاکید بر اهمیت جریان دائمی زایندهرود برای مقابله با پدیده فرونشست زمین در اصفهان اضافه کرد: فرونشست زمین در اصفهان حاصل عدم تغذیه آب زیرزمینی ناشی از خشکی زاینده رود و برداشت بیرویه آب زیرزمینی است.
این متخصص ژئوتکنیک ادامه داد: زایندهرود منبع تامین و جریان آب در مادی ها، نهرها، چشمهها و یکی از منابع اصلی تغذیه آب زیر زمینی است.
نادی هشدار داد: علاوه بر فرونشست و آثار مخرب آن، خطر انقراض گونههای زیستی، خشکی تالاب و گسترش بیابان و ایجاد طوفان نمک، از بین رفتن پایداری اکولوژی، ناپایداری اقتصادی، ناپایداری امنیت غذایی، افزایش مهاجرت، به خطر افتادن سلامتی انسانها از دیگر اثرات اُفت
سطح آب زیرزمینی است.
گفتنی است، نشست تخصصی «بررسی وضعیت فرونشست زمین و برنامهریزی و در پیشگیری و کنترل اثرات آن» به همت معاونت طرح و توسعه شرکت آب منطقهای اصفهان و با حضور مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان، مدیران و کارشناسان شرکتها و سازمانهای مرتبط در سالن اجتماعات
شرکت آب منطقهای اصفهان برگزار شد.