به گزارش تحلیل ایران در این روز، تروریست‌های سوری در سه جبهه فعال شدند و همزمان کردها نیز در استان حلب پیشروی کردند. ضمن این‌که اخبار مهمی از تحولات میدانی در خارج از این جبهه‌های عملیاتی منتشر شد که در ادامه مهم‌ترین آن‌ها را ذکر کرده و موارد کذب را بیان
می‌کنیم.
استان ادلب؛ بار دیگر اشغال کامل!
برای اولین بار، در سال ۲۰۱۵ گروه تروریستی «جیش الفتح» بود که استان ادلب را اشغال کرد. در آن زمان، جیش الفتح یک اتاق عملیات مشترک بود که کلیه گروه‌های مهم سلفی تکفیری معارضه آن زمان مانند «جبهه النصره»، «احرار الشام»، «جیش الاسلام»، «فیلق الشام»، «لواء الحق»
و... حضور داشتند. رهبری جیش الفتح بر عهده «عبدالله المحیسنی» بود که اساسا تابعیت سوریه ندارد و صرفا در سال ۲۰۱۳ برای جنگ‌افروزی از عربستان سعودی به سوریه آمد.
در سال ۲۰۱۵ جیش الفتح، آخرین پایگاه‌های ارتش سوریه در استان ادلب و مشخصا شهرهای «ادلب»، «اریحا»، «جسر الشغور» و... را اشغال کرد. از آن زمان، استان ادلب به طور یکپارچه در اشغال «جیش الفتح» بود و المحیسنی حاضر نشد اداره آن را به «دولت موقت» (نهادی که از نظر
اداری بر مناطق تحت اشغال معارضه حکومت می‌کرد و در ترکیه تشکیل شده است) واگذار کند. در سال ۲۰۱۷ با تشکیل «هیئت تحریر الشام»، جیش الفتح از هم فرو پاشید و «احرار الشام» اداره ادلب را به دست گرفت؛ اما به فاصله کوتاهی تحریر الشام در داخل ادلب به احرار الشام حمله
و کل این استان را به اشغال خود درآورد.
در دوره سیطره تحریر الشام بر ادلب، تقریبا یک‌سوم خاک ادلب آزاد شد. ابتدا منطقه شرق خط آهن عبوری از ادلب توسط مقاومت و ارتش سوریه از اشغال تحریر الشام درآمد. در ادامه حد فاصل بزرگراه M5 تا راه‌آهن نیز آزاد شد. کل این مناطق در چارچوب توافقات پیشین و طی سال‌های
۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ طی سه عملیات بزرگ تحت سیطره ارتش سوریه قرار گرفت.
در فوریه ۲۰۲۰ مقاومت و ارتش سوریه عملیات جدیدی را در این منطقه کلید زدند که این بار با ورود مستقیم ارتش ترکیه، متوقف شد که مهم‌ترین مناطق آزاد شده در خلال آن عملیات، غرب استان حلب و شهر «سراقب» بود که طی روزهای گذشته توسط تروریست‌ها بار دیگر اشغال شد.
میزان پیشروی تروریست‌ها در روزهای چهارشنبه تا جمعه طی عملیات «درع العدوان»
در گزارش روز گذشته این نقشه را منتشر کردیم. کلیه این مناطق در خلال عملیات فوریه ۲۰۲۰ از اشغال تروریست‌ها آزاد شده بود.
در گزارش‌های روزهای قبل در مورد جبهه عملیاتی ادلب صحبت کرده بودیم. در روز پنجشنبه تروریست‌ها تلاش کردند شهر «معرة النعمان» را اشغال کنند؛ اما با دادن تلفات این محور را رها کرده و بر اشغال «سراقب» تمرکز کرده بودند. در ساعات پایانی جمعه‌شب سراقب به اشغال آن‌ها
درآمد که در گزارش‌های پیشین در این مورد صحبت کرده‌ایم.
در روز شنبه، تروریست‌ها در این محور ادامه دادند و به سرعت توانستند یک‌سوم باقی ماننده استان ادلب را تصرف کنند تا سرتاسر خاک این استان در اشغال آن‌ها باشد. مهم‌ترین شهرها و پایگاه‌هایی که در این عملیات به اشغال آن‌ها درآمد عبارتند از «فرودگاه نظامی ابو الضهور»،
شهرک «ابو الضهور» و شهرهای «معرة النعمان»، «جرجناز»، «خان شیخون» و...
سرتاسر استان ادلب در اشغال تروریست‌ها
روز شنبه تروریست‌ها در ادامه عملیات «درع العدوان» یک‌سوم باقی مانده استان ادلب را نیز اشغال کردند تا بعد از چند سال، بار دیگر این استان به صورت یکپارچه در سیطره معارضین سوری باشد.
فرودگاه نظامی ابو الظهور از سال ۲۰۱۲ از سرویس خارج شده بود و جزء پایگاه‌های نظامی فعال نیروی هوایی ارتش سوریه به حساب نمی‌آمد؛ اما استحکامات دفاعی آن باعث می‌شد تا پایگاه مناسبی برای ذخیره تسلیحات و مورد استفاده نیروی زمینی – به ویژه یگان‌های زرهی – باشد.
این فرودگاه در سال ۲۰۱۳ در عملیات مشترک تعدادی از گروه‌های مسلح شامل «جبهه الثوار» (ذیل ارتش آزاد)، «احرار الشام» و... به اشغال تروریست‌ها درآمده بود تا این‌که در عملیات آزادسازی بخش شرقی استان ادلب در اختیار ارتش سوریه قرار گرفت. بعد از اشغال دوباره آن
در روز شنبه ۱۰ آذر ماه ۱۴۰۳)، تروریست‌ها آن قدر به تانک‌ها و نفربرها در این منطقه دست یافتند که اطلاعیه‌ای را منتشر و از سربازان جدا شده از ارتش سوریه و خائنین دعوت کردند تا کسانی که توانایی هدایت (رانندگی) این خودروهای زرهی را دارند، به آن‌ها رجوع کنند!
شهر «معرة النعمان» و «فرودگاه ابو الضهور» (در حاشیه شرقی شهر ابوالضهور) در استان ادلب
در این نقشه، موقعیت جغرافیایی شهرهای حلب، ادلب، سراقب و جسر الشغور را نیز می‌توان مشاهده کرد.
شهر مهم دیگری که در این لیست می‌توان به آن اشاره کرد «معرة النعمان» است. این شهر، پایگاه اصلی «ارتش آزاد» و گروه‌های مسلح مبارز مخالف تکفیری‌هاست. عمده اهالی معرة النعمان بعد از آزادسازی این شهر، از آن گریختند و در اردوگاه‌های آوارگان در شمال استان ادلب
(منطقه «حارم») زندگی می‌کردند.
علت فرار آن‌ها، نگرانی بابت برخوردهای قضایی و امنیتی ارتش سوریه بود؛ زیرا بخش مهمی از ساکنان این منطقه را «خائنین به ارتش» تشکیل می‌دهند که با فرار از پادگان‌ها و بیرون بردن تسلیحات، به ارتش آزاد پیوسته بودند.
در مجموع باید گفت با اشغال سرتاسری استان ادلب، بار دیگر قلب مناطق تروریست‌خیز سوریه از حاشیه امن مطمئنی برخوردار شد و وضعیت این منطقه به سال ۲۰۱۷ بازگشت.
ورود به شمال استان حماه
با اشغال سرتاسری استان ادلب، تروریست‌ها وارد استان حماه شدند و تلاش کردند تا به سمت شهر «حماه» پیشروی کنند. البته آنان در استان حماه، در دو محور به پیشروی پرداختند.
محور نخست، پیشروی در محور شمال غربی استان حماه است که تلاش کردند با اشغال کامل این منطقه، به سمت منطقه موسوم به «سهل الغاب» حرکت کنند. شمال غرب استان حماه از دو جهت برای تروریست‌ها دارای اهمیت به سزایی است. اول این‌که بخشی از بدنه معارضه در این مناطق زندگی
می‌کردند و اشغال دوباره آن باعث می‌شود تا آوارگان این منطقه به خانه‌های خود بازگردند؛ این افراد با انگیزه بیش‌تری هم در این مناطق می‌جنگیدند تا اصطلاحا به خانه و کاشانه خود بروند.
دومین عامل که اشغال شمال غرب را برای معارضه مهم می‌کرد، منطقه «سهل الغاب» است. با توجه به این‌که تروریست‌ها نتوانستند به سهل الغاب برسند، این منطقه را در قسمت‌های آینده تشریح خواهیم کرد.
استان ادلب، شمال شرق استان لاذقیه و شمال غرب استان حماه
تروریست‌ها با ورود و پیشروی در محور شمال غرب استان حماه تلاش کردند به منطقه استراتژیک «سهل الغاب» وارد شوند.
محور دوم پیشروی تروریست‌ها، حرکت به سمت شهر «حماه» بود. شهر حماه برای جریانات اسلامگرا دارای اهمیت تاریخی به سزایی است و نسبت به آن نگاه «نوستالژیک» و «اسطوره‌ای» خاصی دارند. در طول جنگ داخلی سوریه نیز تروریست‌ها حداقل سه بار تلاش کردند تا از شمال به حماه
یورش برده و این شهر مهم را اشغال کنند؛ اما در نبرد با ارتش سوریه شکست خوردند.
مهم‌ترین دیوار دفاعی در بخش شمالی شهر حماه، «ارتفاعات موسوم به جبل زین العابدین» و «شهر قمحانه» هستند. «فرودگاه نظامی حماه» در حاشیه شهر حماه نیز اصلی‌ترین فرودگاه مورد استفاده ارتش سوریه برای بمباران مناطق تحت اشغال تروریست‌ها در شمال سوریه بود.
تروریست‌ها در پیشروی‌های خود در محور نخست، شهرک‌های «کفر نبل»، «کفر زیتا»، «مورک»، «اللطامنة» و... را اشغال کردند؛ اما تلاش‌های آنان برای پیشروی تا «قلعة المضیق» و «شیر مغار» ناکام بود و نتوانستند به سهل الغاب برسند.
حاشیه شمالی استان حماه
تروریست‌ها در این محور به فاصله ۹ کیلومتری شمال شهر «حماه» رسیدند. این نقشه، به همان مقطع مربوط است.
البته در روز بعد، تروریست‌ها در این محور مجبور به عقب‌نشینی شدند.
در محور دوم، نیز شهرهای «صوران»، «لحایا» و «طیبة الامام» و شهرک‌های «کوکب»، «ابودالی»، «عطشان»، «معان» و... و ارتفاعات موسوم به «بزام» به اشغال تروریست‌ها درآمد.
آن‌ها تا فاصله ۹ کیلومتری شمال شهر حماه پیشروی کردند و حتی با شلیک چهار پهپاد به سمت «فرودگاه نظامی حماه»، تلاش کردند تا این فرودگاه را نیز اشغال کنند. با این حال، مقاومت مؤثر ارتش سوریه در «قمحانه» و «جبل زین العابدین» باعث شد تا ورق برگردد و در روز یکشنبه
مجبور به عقب‌نشینی در این محور شوند که در گزارش قسمت بعدی آن را شرح خواهیم داد.
میزان پیشروی تروریست‌ها در خلال عملیات «درع العدوان» در یک نگاه
این نقشه، بیش‌ترین میزان پیشروی تروریست‌ها را نشان می‌دهد که شامل ارتفاعات موسوم به «زین العابدین» نیز می‌شود. اما در روز یکشنبه، تروریست‌ها در این محور مجبور به عقب‌نشینی شدند.
آغاز عملیات «فجر الحریة»
بعد از اشغال حلب توسط تروریست‌های وابسته به اتاق عملیات «فتح المبین» در عملیات موسوم به «درع العدوان»، بدنه معارضه بابت بی‌عملی گروه‌های وابسته به جیش الوطنی و عدم تحرک در محورهای «اعزاز»، «عفرین» و «الباب» به شدت آنان را مورد انتقاد کردند.
در چنین فضایی بود که جیش الوطنی با صدور بیانیه‌ای از آغاز عملیات «فجر الحریة» (طلوع آزادی) از محور الباب خبر داد تا بخش شرقی استان حلب را اشغال کنند.
نقشه شرق استان حلب
جیش الوطنی در عملیات «فجر الحریة» از شهر «الباب» به سمت جنوب حرکت کرد و تا شام روز شنبه به «فرودگاه نظامی کویرس» رسید.
در گذشته، شهر «الباب» جنوبی‌ترین نطقه قلمرو «درع الفرات» (مناطق تحت سیطره جیش الوطنی) بود؛ اما با تصرف «تادف» پیشروی آنان به سمت جنوب آغاز شد.
آن‌ها در مرحله نخست عملیات خود شهر «تادف» و روستاهای «طومان»، «شماویه»، «شیخ دان» و ۱۰ روستای دیگر را در کنار ارتفاعات «القبان» اشغال کردند که نشان می‌داد در این محور نیز ارتش سوریه در حال عقب‌نشینی است یا دچار غافلگیری شده است! آن‌ها در روستای «التفریعة
الکبیرة» با شبه‌نظامیان کرد وابسته به «قسد» نیز مواجه شدند که نشان می‌داد در این محور عملیاتی می‌خواهند از قلمرو قسد و ارتش سوریه به صورت همزمان عبور کنند!
اوج پیشروی آنان رسیدن به فرودگاه نظامی «کویرس» بود که بزرگ‌ترین فرودگاه نظامی شمال سوریه محسوب می‌شود. زمانی که کل بخش شرقی استان حلب در اشغال تروریست‌های داعش بود، ارتش سوریه در این فرودگاه مقاومت کرده بود و این فرودگاه علیرغم حدود ۴ سال محاصره سنگین، هیچ‌گاه
سقوط نکرد! بعد از شکست محاصره و پاکسازی منطقه نیز بخشی از این پایگاه در اختیار ارتش روسیه قرار داشت؛ اما روس‌ها سال‌ها قبل از آغاز جنگ اوکراین، این فرودگاه را ترک کرده بودند تا به طور کامل در اختیار ارتش سوریه باشد.
با اشغال فرودگاه نظامی کویرس، تسلیحاتی به دست معارضه افتاد که هنوز کار با آن را بلد نیستند و صرفا در کنار آن عکس یادگاری می‌اندازند!
مسلحین وابسته به جیش الوطنی، تنها ۶ ساعت جنگیدند تا بتوانند وارد فرودگاه نظامی کویرس شوند! بعد از ورود نیز کل نبردها به قدری محدودتر بود که تنها ۲ ساعت بعد از آن خبرنگاران حامی معارضه فیلم‌های خود را از داخل فرودگاه منتشر کردند. دریایی از تسلیحات پیشرفته
شامل پهپادها، بمب‌افکن و حتی تانک و نفربر در این فرودگاه مانده بود که به عنوان غنیمت ضبط شد.
آن‌ها در این محور به پیشروی‌های خود در روز یکشنبه ادامه دادند تا در فرودگاه حلب به شهر حلب برسند و به این ترتیب کل مناطق تحت سیطره معارضین در استان حلب را به یکدیگر متصل سازند. پیشروی آنان در روز یکشنبه در گزارش بعدی تشریح خواهد شد.
فرصت‌طلبی کردها
در سال ۲۰۱۲ و با آغاز جنگ داخلی سوریه، ارتش سوریه در استان حلب از منطقه کردنشین «عفرین» خارج شد تا شبه‌نظامیان کرد موسوم به ypg اداره این منطقه را به دست بگیرند. در سال ۲۰۱۵ با حمایت آمریکا کردها با بخشی از سکولارهای ارتش آزاد و تعدادی از قبائل متحد شده
و ائتلاف موسوم به «سوریه دموکراتیک» را تشکیل دادند که در ادامه به «قسد» (قوات سوریا الدیمقراطیة) معروف شدند. آن‌ها به طور طبیعی عفرین را در سیطره خود داشتند.
هم‌چنین در سال ۲۰۱۲، بعد از اشغال بخش شرقی شهر حلب توسط معارضین سوری، محله کردنشین «شیخ مقصود» به شبه‌نظامیان کرد ypg واگذار شد تا سنگ بنای اولیه‌ای برای ائتلاف کردها با معارضه باشد؛ اما در ادامه روند وقایع به سمتی رفت که کردها از ائتلاف با معارضه خودداری
کرده و ضلع سوم بحران را – به پشتوانه ایالات متحده – تشکیل دهند.
در سال ۲۰۱۵ قسد با همکاری بزرگ‌ترین گروه مسلح ارتش ازاد در شهر «تل رفعت» (گروهی سکولار به نام «جیش الثوار» که از تفوق سلفی‌ها در میان معارضین مسلح واهمه داشت)، از عفرین به سمت شمال حلب حرکت کرده و منطقه‌ای شامل «تل رفعت»، «منغ» و... را تصرف کردند.
در سال ۲۰۱۶ با آزادسازی بخش شرقی شهر حلب، ارتش سوریه اجازه داد تا محله شیخ مقصود هم‌چنان در سیطره کردها بماند و همین موضوع را سنگ بنای «همکاری محدود» میان قسد و نظام قرار داد. در سال ۲۰۱۸ و در جریان عملیات «شاخه زیتون»، ارتش ترکیه منطقه عفرین را تصرف و به
متحدین سوری خود در «جیش الوطنی» واگذار کرد. از آن زمان، کردهای شمال استان حلب دشمن اصلی خود را معارضه می‌دانند و در این راستا وارد همکاری گسترده‌تر با ارتش سوریه شده بودند. از این زمان، قسد صرفا در حاشیه «تل رفعت» و البته در محله «شیخ مقصود» حضور داشت.
پیشروی کردها از حومه شمالی حلب تا شهر حلب
کردها از فرصت خروج ارتش سوریه از حلب استفاده کرده و منطقه تحت سیطره خود در «تل رفعت» را تا محله «شیخ مقصود» گسترش داده و به یکدیگر متصل ساختند.
از روز جمعه و بعد از خروج ارتش سوریه از شهر حلب، شبه‌نظامیان قسد از جنوبی‌ترین منطقه تحت سیطره خود در حومه تل رفعت یعنی از شهرک «فافین» به سمت شهر حلب حرکت کرده و با تصرف منطقه صنعتی «شیخ نجار» وارد شهر حلب شدند. همزمان تلاش کردند با استفاده از غفلت معارضین
مهاجم، نفوذ خود را در حومه محله «شیخ مقصود» در داخل شهر حلب نیز گسترش بدهند و نهایتا موفق شدند دو منطقه جدا از هم را به یکدیگر متصل کرده و از محلات شمالی شهر حلب تا تل رفعت را به صورت یکپارچه در اختیار بگیرند.
شبه‌نظامیان کرد، صبح شنبه برای ساعاتی فرودگاه حلب را در اختیار گرفتند. برخی اعتقاد داشتند تصرف فرودگاه با هماهنگی ارتش سوریه صورت گرفت و در واقع تدبیری بود تا در فرودگاه حلب میان ارتش سوریه و تروریست‌ها درگیری رخ ندهد. با این حال، کردها فاقد توان کافی برای
حفظ فرودگاه حلب بودند و بعد از نخستین درگیری با مسلحین معارض وابسته به اتاق عملیات «درع العدوان»، فرودگاه را ترک کردند تا در مناطق تحت سیطره خود در داخل حلب سنگیری کنند.
درگیری در داخل شهر حلب
معارضین بعد از تصرف بی‌دردسر شهر حلب، تصور می‌کردند به راحتی می‌توانند این شهر را در اختیار داشته باشند؛ اما از صبح شنبه مشکلات آنان آغاز شد. اولین مشکلی که مهاجمین با آن مواجه شدند، این بود که مشخص شد ارتش سوریه هنوز در بخشی از مناطق نظامی حضور دارد و نیروهای
این منطقه با وفاداری به تعهد خود، از انگیزه کافی برای نبرد برخوردارند.
در این زمینه مشخصا در دو منطقه «دانشکده افسری» در غرب شهر حلب و «پادگان آموزشی دانشگاه عالی نظامی»، ارتش سوریه از خود پایداری نشان داد و حاضر به ترک منطقه و تحویل آن‌ها به تروریست‌ها نشد. در پادگان آموزشی، مشخصا در سه قسمت «مرکز آموزش خلبانان نیروی هوایی»،
«دانشکده (مرکز) ضدهوایی» و «دانشکده (مرکز) تسلیحات» نیروهای وفادار ارتش سوریه با تروریست‌ها وارد نبرد جدی شدند و تلفاتی به آنان وارد کردند.
وضعیت شهر حلب در پایان روز شنبه ۱۰ آذرماه
نیروهای وفادار ارتش سوریه در دو نقطه هم‌چنان در برابر تروریست‌ها مقاومت می‌کردند. از سوی دیگر کردها نیز از فرصت خروج ارتش سوریه استفاده کرده و مناطق هم‌جوار با محله «شیخ مقصود» را تصرف کردند.
همزمان در بخش دیگری از شهر نیز شبه نظامیان کرد از محله «شیخ مقصود» به محلات اطراف رفته و قلمرو خود را گسترش دادند. به این ترتیب محله‌های «بنی زید»، «الشقیف» و «الهلک»، شهرک‌های «الشبابی»، «الشقیف» و هم‌چنین بخش مهمی از محله‌های «اشرفیه» و «بستان باشا»، به
تصرف آن‌ها درآمد.
اما این تمام ماجرا نبود! مسأله دیگری که تروریست‌ها با آن مواجه شدند، «هسته‌های مخفی وفادار به نظام» و «نیروهای مخفی وابسته به شبه‌نظامیان کرد» بود که تروریست‌های مهاجم را می‌ربودند تا در خانه‌های امن تحت بازجویی قرار داده و اطلاعات بیش‌تری را در مورد عملیات
«درع العدوان» کسب کنند.
عبدالوهاب مطر کیاری و ابراهیم مطر کیاری بعد از بازگشت به حلب (تاریخ عکس: شنبه صبح)
بعد از اشغال حلب توسط تروریست‌ها، آن‌ها متوجه شدند که ماجرا آن قدر ساده که تصور می‌کردند نبوده است! زیرا موج ربایش و قتل تروریست‌ها توسط هسته‌های پنهان و ناشناس آغاز شد. به عنوان نمونه می‌توان از دو نفر حاضر در عکس فوق نام برد.
عبدالوهاب و ابراهیم دو برابر از محله «الصاخور» حلب بودند که به گروه‌های تروریستی پیوسته و سال ۲۰۱۶ شهر خود را ترک کردند. این‌ها ظهر شنبه توسط افراد ناشناس ربوده و عصر همان روز جسدشان یافت شد!
مجموع این عوامل باعث شد تا تروریست‌ها ظهر روز شنبه اعلام کنند از عصر شنبه ساعت ۱۷ (به وقت محلی) مقررات آمد و شد و حکومت نظامی به مدت ۲۴ ساعت برقرار خواهد بود تا بتوانند سیطره خود را بر شهر بزرگ حلب (پایتخت اقتصادی سوریه) تثبیت و تحکیم کنند.
حواشی
همزمان با جبهه‌های عملیاتی که بالاتر ذکر شد، چند اتفاق مهم میدانی خارج از جبهه‌های عملیاتی رخ داد که برای داشتن تصویر کاملی از اوضاع میدانی سوریه باید مورد توجه قرار گیرند.
۱- اولین نکته، پخش گسترده شایعات در مورد تلاش بخشی از نظامیان سوری برای کودتا بود. در این زمینه، منابع مخالف حکومت سوریه مدعی شدند «حسام لوقا» - که یکی از برجسته‌ترین نظامیان سوری نزدیک به روسیه به شمار می‌رود – رهبری این کودتا را بر عهده دارد. حتی در این
زمینه منابع معارضه مدعی شدند کودتاگران با اتاق عملیات «درع العدوان» وارد مذاکره شده‌اند!
اما تحولات نیمه‌شب شنبه و صبح یکشنبه ثابت کرد این شایعه، کذب بوده و مقامات ارشد ارتش قصد کودتا ندارند. منابع نزدیک به مقاومت نیز – در فضای غیررسمی – اعلام کردند حسام لوقا مطلقا به دنبال کودتا نیست و اتفاقا می‌خواهد وفاداری خود را به نظام سوریه نشان دهد.
سرلشکر حسام لوقا، از فرماندهان ارشد نظامی سوریه
ت
روریست‌ها همزمان با عملیات نظامی، به عملیات روانی سنگینی دست زدند و مدعی شدند سرلشکر حسام لوقا فرماندهی یک کودتا علیه نظام سوریه را بر عهده دارد و با اتاق فرماندهی عملیات «درع العدوان» نیز ارتباط گرفته است!
۲- دومین خبری که شامگاه شنبه منتشر و بازتاب زیادی داشت، ادعای حمله به مقر فرماندهی «درع العدوان» و کشته شدن «ابومحمد الجولانی» رهبر گروه تروریستی تحریر الشام است. حتی در این زمینه تصویری منتشر شد که با اندکی جستجوی اینترنتی مشخص گردید متعلق به یکی از فرماندهان
داعش بوده که در سال ۲۰۱۷ به هلاکت رسیده بود.
هنوز هم بخشی از رسانه‌های نزدیک به حکومت سوریه مدعی کشته شدن ابومحمد الجولانی هستند! اما مجموع قرائن نشان دهنده کذب بودن این خبر است. به نظر می‌رسد این شایعه در دمشق به هدف تقویت روحیه ارتش سوریه پخش شده باشد!
تصویر منسوب به «ابومحمد الجولانی»
این تصویر، فوتوشاپ شده از صحنه قتل یکی از فرماندهان داعش است!
۳- شنبه‌شب، «عبدالکریم الرفاعی» رئیس گروه موسوم به «مجلس الاسلامی السوری» که تلاش می‌کند خود را به عنوان مرجع مذهبی اهل تسنن در مناطق معارضه معرفی کند، به مناسبت فتح حلب سخنرانی کرد.
طیف‌های اصطلاحا میانه‌روی معارضه اصرار دارند تا الرفاعی را «مفتی عام ملت سوریه» معرفی کنند و به این ترتیب برای او نفوذ کلام بالایی در میان معارضه ایجاد کنند. او در سخنرانی خود، از بدنه حامی معارضه در مناطق تحت سیطره نظام خواست دست به شورش بزنند و ارتش سوریه
را از مناطق خود بیرون کنند؛ زیرا «ارتش سوریه از درون دچار فروپاشی شده است!» او در سخنان خود هم‌چنین خطاب به سربازان حاضر در پادگان‌های و مراکز ارتش سوریه گفت: «فرماندهان شما خود را برای فرار یا معامله آماده می‌کنند! نگذارید آن‌ها روی دوش و خون شما معامله
کنند. زمان فروپاشی تقریبی ارتش سوریه فرا رسیده و حالا شما باید ضربه نهایی را بزنید. فورا پادگان‌ها و مراکز را ترک کرده و نزد خانواده‌های خود رفته و آنان را به مناطق امن منتقل کنید.»
اما مهم‌ترین بخش سخنان وی، نام بردن از چند منطقه بود که ابراز امیدواری کرد به زودی در آن‌جا نیز شورش معارضه کلید بخورد. این مناطق عبارتند از «درعا»، «قلمون» و «وادی بردی» (حومه شمال شرقی دمشق)
البته با گذشت حدود ۲۰ ساعت از سخنرانی وی، مشخص شد الرفاعی فاقد نفوذ کلام حداقلی است و اتفاق میدانی ویژه‌ای رخ نداد!
نمایی از شهر «تلبیسه» بعد از شورش مسلحانه معارضین
۴- همزمان با انتشار اخبار پیشروی تروریست‌ها در شمال استان حماه، در شهر «تلبیسه» واقع در شمال حمص، مسلحین محلی به حمایت از معارضه، به پایگاه‌های ارتش سوریه حمله کرده و عملا ارتش سوریه را از این شهر بیرون کردند.
این اتفاق شنبه‌شب رخ داد و عملا ارتش سوریه از شهر تلبیسه خارج شد. با گذشت نزدیک به ۲۰ ساعت از این رخداد، ارتش سوریه حمله مجددی به این شهر انجام نداد و ترجیح داد به جای حمله به تلبیسه، موقعیت خود را در شمال حماه تحکیم کند.