به گزارش تحلیل ایران ،اندیشکده انگلیسی «چتم‌هاوس» در گزارشی به بررسی رقابت تنگاتنگ آمریکا و چین در عرصه هوش مصنوعی پرداخت.در این گزارش آمده است: رقابت برای تسلط بر فناوری هوش مصنوعی (AI) شتاب بیشتری گرفته است. اقدامات اخیر واشنگتن و شرکت‌های بزرگ فناوری
آمریکا نشان‌دهنده تلاش برای واداشتن کشورها به انتخابی دوگانه است: آیا فناوری هوش مصنوعی آن‌ها از آمریکا تأمین خواهد شد یا از چین؟برد اسمیت، رئیس مایکروسافت، هفته گذشته در جلسه استماع سنا درباره هوش مصنوعی این رویکرد را به‌خوبی بیان کرد: «مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده
پیروزی آمریکا یا چین در این رقابت، این است که فناوری کدام‌یک در جهان گسترده‌تر پذیرفته شود.»نگرانی آمریکا از چالش چین در عرصه هوش مصنوعیآمریکا که از چالش چین نگران است، اخیراً اقداماتی برای جذاب‌تر کردن پیشنهاد هوش مصنوعی خود انجام داده، از جمله تلاش برای
جلب نظر اروپا. روابط آمریکا و اروپا در فوریه گذشته به پایین‌ترین سطح رسید، زمانی که جِی‌دی ونس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، در سخنرانی مونیخ، اتحادیه اروپا را به مقررات بیش‌ازحد و دشمنی غیردموکراتیک با آزادی بیان متهم کرد. در همان ماه، دولت ترامپ با امضای دستوری
اجرایی، جریمه‌های اعمال‌شده بر شرکت‌های آمریکایی را «اخاذی طراحی‌شده برای غارت شرکت‌های آمریکایی» خواند. برخی شرکت‌های آمریکایی نیز عرضه محصولات خود به بازار اروپا را به دلیل عدم اطمینان حقوقی به تعویق انداختند.
تغییر لحن آمرکیا در قبال اروپااما در هفته گذشته، لحن آمریکا تغییر کرده است. ونس، آمریکا و اروپا را «در یک تیم» توصیف کرد. این تغییر لحن با اقداماتی برای ترویج زیرساخت‌های هوش مصنوعی تحت رهبری آمریکا همراه بوده است. در ۳۰ آوریل، مایکروسافت تعهدات دیجیتالی
جدیدی برای اروپا اعلام کرد: ساخت مراکز داده عمومی و حاکمیتی، رعایت قوانین اروپایی، و ایجاد بنیادی برای تاب‌آوری و نوآوری اروپا.در این ماه، OpenAI ابتکار «OpenAI برای کشورها» را معرفی کرد که هدفش حمایت از کشورهایی است که می‌خواهند بر پایه‌های هوش مصنوعی دموکراتیک
توسعه کنند. OpenAI این پیشنهاد را در تضاد با نسخه‌های «استبدادی» رقبای چینی خود معرفی می‌کند و اعلام کرده این پروژه با هماهنگی دولت آمریکا اجرا می‌شود.ترامپ می‌خواهد محدودیت صادرات تراشه‌ها را کاهش دهددر اقدامی شگفت‌آور، گزارش‌ها حاکی از آن است که دولت ترامپ
قصد دارد محدودیت‌های آمریکا بر صادرات تراشه‌های پیشرفته، که برای توسعه هوش مصنوعی حیاتی هستند، را کاهش دهد. قوانین قبلی دولت بایدن، کشورها را به سه سطح تقسیم کرده بود که دسترسی به تراشه‌ها را محدود می‌کرد. بازنگری این مقررات برای شرکت‌های نیمه‌هادی آمریکایی
مانند NVIDIA و کشورهایی مثل هند، سنگاپور و مالزی، که با محدودیت مواجه بودند، خبر خوبی است.
دوگانه کاذب؟این اقدامات نشان می‌دهد که خطوط نبرد در هوش مصنوعی از نوآوری به زیرساخت‌ها کشیده شده است. ویلیام متیوز، متخصص چتم هاوس، می‌گوید چین در جایگاه خوبی برای تسریع در پیاده‌سازی فناوری‌های جدید در داخل و در جنوب جهانی قرار دارد. آمریکا به کشورها پیام
می‌دهد که باید فوراً انتخاب کنند: فناوری ما یا فناوری آن‌ها؟اما دهه‌هاست که بسیاری از کشورها بین دو قطب قدرت جهانی تعادل برقرار کرده‌اند و قصد دارند این رویکرد را ادامه دهند. پراکندگی هوش مصنوعی هنوز محدود است و برای بسیاری از تصمیم‌گیران، دلیلی برای انتخاب
یک طرف وجود ندارد. شرایط امروز با عرضه زیرساخت‌های دیجیتال ۲۰ سال پیش متفاوت است؛ آن زمان، شرکت‌های فناوری آمریکایی بدون چالش جدی، زیرساخت‌های دیجیتال را تأمین کردند. اما حالا کشورها با شدت بیشتری حقوق خود بر فناوری را مطالبه می‌کنند.امروز، کمتر کشوری را می‌توان
یافت که درگیر نبرد سیاسی، حقوقی یا نظارتی با شرکت‌های فناوری آمریکایی نباشد. از شبکه‌های اجتماعی گرفته تا زیرساخت‌های مخابراتی و مالی جهانی، حاکمیت کشورها بر فناوری‌هایی که جوامع، اقتصادها و سیستم‌های سیاسی‌شان به آن وابسته است، بیش از پیش برای سیاست‌گذاران
اهمیت دارد.
بازتعریف حاکمیت فناوریجای تعجب نیست که «حاکمیت» موضوعی تکراری در پیشنهاد آمریکا به اروپاست. اما آیا این تضمین‌ها کافی هستند؟ کشورها حق دارند حاکمیت بر زیرساخت‌های دیجیتال خود را مطالبه کنند و باید بدانند ابزارهای سنتی این حاکمیت، اغلب نظارتی، دیگر کارآمد
نیستند. با این حال، شناخت محدودیت‌های واقعی حاکمیت نیز ضروری است.وابستگی اروپا به زیرساخت‌های ابری آمریکا برای بسیاری در این قاره یک آسیب‌پذیری استراتژیک است. با وجود تلاش‌هایی مانند برنامه GaiaX، این وابستگی احتمالاً ادامه خواهد داشت. اروپا همچنین به کشورهای
دیگر برای نیمه‌هادی‌ها، باتری‌ها و مواد معدنی کمیاب وابسته خواهد ماند. در این موارد، کشورها باید چارچوب‌های تدارکاتی سخت‌گیرانه‌تر، نرم‌افزارهای باز برای کاهش وابستگی به فروشندگان، و قابلیت همکاری برای کاهش جدایی‌ها را دنبال کنند.اما در حوزه‌های دیگر، کشورها
باید در فشار برای حاکمیت ثابت‌قدم بمانند و تغییر واقعی را در طراحی، تدارک و مدیریت فناوری مطالبه کنند. از هند تا برزیل، کشورها نشان داده‌اند که در زمینه هویت دیجیتال، زیرساخت‌های داده و پلتفرم‌های پرداخت، می‌توان فناوری دیجیتال را بازطراحی کرد و گزینه‌های
حاکمیتی را در مقیاس اجتماعی پیاده‌سازی کرد، آن هم با هزینه‌ای بسیار کمتر از مدل‌های دیجیتالی‌سازی اقتصادهای پیشرفته.
راه سوم؟سرمایه‌گذاری عظیم و هزینه‌های زیرساختی پروژه‌های آمریکایی در هوش مصنوعی پیام واضحی دارد: به صف بپیوندید؛ ما هوش مصنوعی شما را تأمین می‌کنیم، چون شما نمی‌توانید و پیشنهاد چین خطرناک است. اما اگر این فناوری به پایه جوامع و اقتصادهای مدرن تبدیل شود،
تسلیم دوباره حاکمیت توسط قدرت‌های میانی پس از ۲۰ سال، هزینه سنگینی خواهد داشت. راه سوم—هوش مصنوعی عمومی مبتنی بر مدل‌های عمومی، زیرساخت‌های مشترک، شفافیت اجباری و قابلیت همکاری، که توسط قدرت‌های میانی پیش برده شود—شاید هدفی بلندپروازانه باشد، اما ممکن است
تنها مسیر واقعی به سوی حاکمیت فناوری باشد.