به گزارش تحلیل ایران به نقل از پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران»، در ویرایش پیشین این نظام رتبه‌بندی ۲۹ مؤسسه در میان مؤسسه‌های فعال در دستیابی به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل جای گرفته بودند.
در نمودار یک، روند سالانه شمار مؤسسه‌های ایرانی در نظام رتبه‌بندی جهانی تأثیر «مؤسسه آموزش عالی تایمز» گزارش شده است.
۳۴ مؤسسه ایرانی در سیاهه موسسه‌های تأثیرگذار جهان
نمودار ۱. روند سالانه شمار مؤسسه‌های ایرانی در نظام رتبه‌بندی جهانی تأثیر «مؤسسه آموزش عالی تایمز»
رتبه‌بندی تأثیر آموزش عالی تایمز، میزان موفقیت دانشگاه‌های جهان را در برآوردن اهداف توسعه پایدار سازمان ملل اندازه‌گیری می‌کند. در ویرایش ۲۰۲۵ نظام رتبه‌بندی جهانی تأثیر «مؤسسه آموزش عالی تایمز»، روی هم، نام ۲۵۲۶ مؤسسه از ۱۳۰ کشور جهان در فهرست پایانی آمده
است. در ویرایش پیشین این نظام رتبه‌بندی ۲۱۵۲ مؤسسه از ۱۲۵ کشور ارزیابی و رتبه‌بندی شده بودند.
رتبه‌بندی تأثیر آموزش عالی تایمز تنها نظامی است که دانشگاه‌ها را بر پایه اهداف توسعه پایدار سازمان ملل ارزیابی می‌کند. این نظام از شاخص‌هایی که به دقت طراحی شده‌اند برای ارائه مقایسه‌های جامع و متوازن در چهار حوزه گسترده بهره‌برداری می‌کند: پژوهش، مدیریت،
تعامل، و آموزش. در این نظام رتبه‌بندی ۱۷ هدف توسعه پایدار سازمان ملل اندازه‌گیری می‌شود. دانشگاه‌ها می‌توانند داده‌های مربوط به هر تعداد از اهداف توسعه پایدار را تا جایی که بتوانند ارائه کنند. هر هدف دارای یک سری معیار است که برای ارزیابی عملکرد دانشگاه در
آن هدف استفاده می‌شود. هر دانشگاهی که داده‌های مربوط به هدف ۱۷ و دست‌کم سه هدف دیگر را ارائه دهد، در رتبه‌بندی کلی گنجانده می‌شود.
در هر یک از اهداف توسعه پایدار سه نوع شاخص پیش‌بینی شده‌اند: (۱) شاخص‌های ارزیابی پژوهش: این شاخص‌ها از داده‌های ارائه شده توسط انتشارات الزویر استخراج می‌شوند. برای هر هدف، یک پرسمان طراحی شده که دامنه شاخص را به مقاله‌های مرتبط با آن هدف محدود می‌کند.
این بخش با انتشارات شناسایی شده توسط هوش مصنوعی تکمیل می‌شود. (۲) شاخص‌های پیوسته: این شاخص‌ها میزان مشارکت در تأثیر را که به طور پیوسته در یک محدوده تغییر می‌کند، می‌سنجند؛ به عنوان مثال، شمار دانش‌آموختگان در حوزه علوم پزشکی. این شاخص‌ها معمولاً بر اساس
اندازه مؤسسه نرمال‌سازی می‌شوند. (۳) سیاست‌ها و اقدام‌ها با پشتوانه مدارک مستند: در این موارد، دانشگاه‌ها باید مدارکی برای حمایت از ادعاهای خود ارائه دهند (مانند وجود برنامه‌های مشاوره). به این مدارک و عمومی بودن آنها امتیاز داده می‌شود و این شاخص‌ها معمولاً
بر اساس اندازه مؤسسه نرمال‌سازی نمی‌شوند.
امتیاز هر هدف به گونه‌ای محاسبه می‌شود که بالاترین امتیاز در هر هدف در محاسبات کلی ۱۰۰ و کمترین امتیاز ۰ باشد. این روش برای تنظیم تفاوت‌های جزئی در محدوده امتیازدهی در هر هدف و اطمینان از اینکه با دانشگاه‌ها به طور عادلانه رفتار می‌شود، کارآمد است. امتیاز
کلی یک دانشگاه در یک سال معین با ترکیب امتیازهای آن دانشگاه در چهار هدف (هدف شماره ۱۷ و سه هدف دیگر از ۱۶ هدف باقیمانده، که دانشگاه بیشترین امتیاز را در آنها آورده است). هدف شماره ۱۷ به تنهایی ۲۲ درصد از کل امتیاز را پیش‌بینی می‌کند و سه هدف دیگر، هر کدام
۲۶ درصد امتیاز. این بدان معناست که دانشگاه‌های مختلف بر اساس مجموعه متفاوتی از اهداف امتیازدهی می‌شوند که بستگی به تمرکز آنها بر اهداف معینی دارد. امتیاز رتبه‌بندی کلی، میانگین امتیازات کلی دو سال گذشته است.
این رتبه‌بندی هر دانشگاهی را که در دوره کارشناسی یا کارشناسی ارشد دارد، ارزیابی می‌کند. اگرچه آثار پژوهشی بخشی از روش‌شناسی این نظام هستند، داشتن تعداد مشخصی مقاله الزامی نیست. در جدول یک، رتبه‌های ملی و جهانی مؤسسه‌های ایرانی و در جدول دو، امتیاز آنها در
چهار هدف برترشان آمده‌اند.