ریاضیات قحطی؛ اسرائیل چگونه شرایط غزه را به اینجا رساند

به گزارش تحلیل ایران ،ریاضیات قحطی در نوار غزه ساده است. فلسطینی‌ها نمی‌توانند از این باریکه خارج شوند، اسرائیل کشاورزی در غزه را نابود و ماهیگیری را ممنوع کرده است. بنابراین عملاً هر کالری که فلسطینی‌ها مصرف می‌کند باید به وسیله محموله‌های بشردوستانه تأمین شود.

به گزارش روزنامه گاردین، اسرائیل می‌داند چه مقدار غذا در نوار غزه نیاز است. آن‌ها دهه‌هاست که گرسنگی در غزه را اندازه‌گیری کرده‌اند. رژیم صهیونیستی در گذشته ورود محموله‌های بشردوستانه را برای اعمال فشار به فلسطینیان، در عین جلوگیری از قحطی کامل محاسبه می‌کرد.

یکی از مشاوران ارشد نخست‌وزیر وقت ایهود اولمرت در سال ۲۰۰۶ گفته بود: «ایده این است که فلسطینی‌ها را روی رژیم غذایی قرار دهیم، اما نگذاریم از گرسنگی بمیرند.» یک دادگاه اسرائیلی دو سال بعد دستور داد اسنادی را منتشر کنند که جزئیات این محاسبات شوم را نشان می‌دهد.

کوگات، نهاد اسرائیلی که هنوز هم محموله‌های کمک به غزه را کنترل می‌کند، در آن زمان محاسبه کرده بود که فلسطینی‌ها به حداقل میانگین ۲۲۷۹ کالری به ازای هر نفر در روز نیاز دارند که می‌تواند از طریق ۱.۸۳۶ کیلوگرم غذا تأمین شود.

اما امروز سازمان‌های بشردوستانه درخواست جیره‌ای حتی کمتر دارند: ۶۲ هزار تُن غذای خشک و کنسروی برای تأمین نیازهای اولیه ۲.۱ میلیون نفر در ماه، یا حدود ۱ کیلوگرم غذا به ازای هر نفر در روز.

با این که غزه در این تابستان با قحطی جدی مواجه شده، مقامات اسرائیلی وجود گرسنگی گسترده را انکار و بدون ارائه شواهد ادعا کرده‌اند که حماس کمک‌ها را دزدیده و ذخیره می‌کند، ادعایی که پیش از این توسط روزنامه نیویورک‌تایمز رد شده بود و این رسانه آمریکایی تأکید کرد که هیچ مدرکی دالِّ بر «سرقت مستمر محموله‌های سازمان ملل» وجود ندارد.

از سوی دیگر، اسرائیلی‌ها گرسنگی را به مشکلات توزیع سازمان ملل نسبت داده‌اند و تصاویری از کمک‌ها در مرز را به اشتراک گذاشته‌اند که منتظر انتقال به غزه است.

آن‌ها به توزیع مرگبار و آشفته غذا توسط «بنیاد بشردوستانه غزه» که مورد حمایت آمریکا و اسرائیل بوده، به عنوان مدرکی مبنی بر دسترسی فلسطینی‌ها به غذا اشاره کردند.

با این حال، داده‌های گردآوری و منتشر شده توسط اسرائیل به وضوح نشان می‌دهد که آن‌ها غزه را گرسنه نگه داشته‌اند. سوابق کوگات نشان می‌دهد که بین مارس و ژوئن، اسرائیل تنها اجازه ورود ۵۶ هزار تن غذا به این منطقه را داده که کمتر از یک‌چهارم حداقل نیازهای غزه در آن دوره است.

حتی اگر هر کیسه آرد سازمان ملل جمع‌آوری و توزیع شده بود، و بنیاد آمریکایی_اسرائیلی نیز سیستم‌های امنی برای توزیع عادلانه محموله‌ها ایجاد کرده بود، قحطی اجتناب‌ناپذیر بود. فلسطینی‌ها به اندازه کافی غذا نداشتند.

کارشناسان امنیت غذایی مورد تأیید سازمان ملل این هفته گفتند که «بدترین حالت» قحطی اکنون در غزه در حال وقوع است. مقیاس آی‌پی‌سی، طبقه‌بندی یکپارچه مراحل امنیت غذایی، در گزارشی با استناد به ارقام اسرائیل درباره کمک‌ها گفت که در میان «محدودیت‌های شدید بر ورود مواد غذایی»، تحویل غذا «در مقیاسی بسیار کمتر از آنچه نیاز بوده» انجام شده است.

کمیته بررسی قحطی (FRC)، یک گروه مستقل شامل کارشناسان که هشدارهای آی‌پی‌سی را بررسی می‌کند، نیز اعلام کرد که محموله‌های غذایی «به شدت ناکافی بوده‌اند»، این مجموعه به طور خاص به بنیاد به اصطلاح بشردوستانه غزه اشاره کرد.

کمیته گفته است: «تحلیل ما از بسته‌های غذایی تأمین شده توسط بنیاد بشردوستانه غزه نشان می‌دهد که طرح توزیع آن‌ها منجر به قحطی گسترده می‌شد، حتی اگر می‌توانست بدون سطح هولناک خشونت‌های گزارش شده عمل کند» که به شهادت بیش از یک هزار فلسطینی اشاره دارد.

در مارس و آوریل غزه تحت محاصره کامل بود و هیچ غذایی وارد نشد. در اواسط ماه مه، نخست‌وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو گفت به دلیل فشار بین‌المللی درباره «بحران گرسنگی»، ورود محموله‌ها از سر گرفته می‌شوند.

داده‌های سازمان ملل نشان می‌دهد که تنها چند هفته کمک‌های اضافی در طول آتش‌بس ژانویه و فوریه امسال، کالری کافی برای بازگرداندن غزه از لبه قحطی را فراهم کرد.

با این حال در ماه مه تنها مقدار ناچیزی غذا به دست فلسطینیان رسید، به میزانی که تنها توانست سقوط غزه به سوی قحطی را آهسته کند، نه آن که متوقف سازد. دو ماه بعد، شدت بحران موج دیگری از خشم بین‌المللی را برانگیخته است.

در پاسخ، نتانیاهو تنها وعده کمک «حداقلی» را داد. تعداد کامیون‌های حامل غذا وارد شده به این منطقه افزایش یافته، اما هنوز بسیار کمتر از حداقل نیاز برای تغذیه فلسطینی‌ها است، چه برسد به از بین بردن خطر قحطی.

دولت اسرائیل می‌داند مردم غزه به چه میزان غذا برای زنده ماندن نیاز دارند و چه مقدار غذا وارد این منطقه می‌شود و در گذشته از این داده‌ها برای محاسبه میزان غذایی که برای جلوگیری از قحطی،‌ در عین حفظ فشار بر فلسطینی‌ها نیاز بود، استفاده می‌کرد.

شکاف عظیم بین کالری‌های مورد نیاز مردم در غزه و غذایی که از مارس (پنج ماه اخیر) وارد شده، به وضوح نشان می‌دهد که مقامات اسرائیلی امروز محاسبات دیگری انجام می‌دهند. آن‌ها نمی‌توانند مسئولیت این قحطی ساخت بشر را به گردن دیگران بیندازند و متحدانشان نیز دیگر نمی‌توانند از آن دفاع کنند.