اوکراین و متحدانی که از آن دفاع نخواهند کرد

به گزارش تحلیل ایران ، تحلیلگر فارن‌افرز روز پنجشنبه با اشاره به مذاکرات صلح اخیر در آمریکا گفت که اقدامات دیپلماتیک کنونی بیشتر شبیه به آن است که افراد «در حال تظاهر کردن، به امید تحقق نتیجه هستند.»

به گفته این کارشناس، علاوه بر پوتین و ترامپ، رئیس‌جمهور اوکراین ولودومیر زلنسکی و دیگر رهبران اروپایی تظاهر می‌کند که حرف‌های رئیس‌جمهور آمریکا و تلاش‌های او برای دستیابی به صلح در اوکراین را باور دارند.

نشست‌ها در آلاسکا و واشنگتن نیز این وضعیت را نشان دادند و با اینکه پر سروصدا بودند، اما هیچ دستاورد جدی نداشتند و می‌توان آن را «مه دیپلماسی» یا سردرگمی و عدم وضوح روابط دیپلماتیک دانست.

مذاکراتی با دستاورد‌های حداقلی

با این حال، اشتباه است که بگوییم این گردهمایی‌ها هیچ دستاوردی نداشتند. در واقع، هر رهبری که در این نشست‌ها شرکت کرد، به‌ نوعی به موفقیتی دست یافت. پوتین با سفر به آلاسکا، ترامپ را که از دست او به ستوه آمده بود آرام کرد، ترامپ نیز با استفاده از نشست آلاسکا، خود را از فشار داخلی برای اعمال تحریم‌های سخت‌تر بر نفت روسیه یا انجام اقدامات دیگر رها ساخت. 

اوکراین و اروپایی‌ها نیز در واشنگتن وعده‌هایی برای ادامه فروش تسلیحات به اوکراین دریافت کردند و نشان دادند که جایگاهی در میز مذاکره دارند. ترامپ نیز به منتقدان اطمینان داد که در پشت پرده، معامله‌ای با پوتین بدون اطلاع متحدان ناتو انجام نداده است.

با این حال به گفته نشریه آمریکایی، رئیس‌جمهور آمریکا «فردی دمدمی‌مزاج» است و از این ایده حمایت می‌کند که در روابط بین‌الملل، کشورهای قدرتمند باید هر کاری که می‌خواهند انجام دهند و در ادامه مذاکرات ممکن است ناگهان به تهدید کی‌یف و اروپا بازگردد.

در این میان، غربی‌ها سخن از «تضمین‌های امنیتی» زده‌اند و مدعی شدند که روسیه تضمین‌هایی مشابه «بند پنج» ناتو را برای اوکراین پذیرفته است. روسیه این مسئله را تاکنون تأیید نکرده و اروپایی‌ها نیز جزئیاتی در این باره ارائه ندادند، مسئله‌ای که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

«ناتو» و «مشابه ناتو» زمین تا آسمان فاصله دارند

کارشناس می‌گوید که نباید هیچ توهمی در این باره داشت و فاصله میان ناتو واقعی و «مشابه ناتو» بسیار زیاد است و در حال حاضر، شرکای اوکراین «به‌شدت بعید است» که در صورت حمله، برای دفاع از کی‌یف وارد جنگ شوند (کاری که در مورد اعضای ناتو ممکن است انجام دهند). 

بنابراین، تنها کاری که واقعاً می‌توانند انجام دهند تأمین تسلیحات بیشتر، تداوم عرضه تجهیزات و حمایت از عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا است. به عبارت دیگر، بهترین امتیازاتی که می‌توانند ارائه دهند آن است که چیزهای که اوکراین هم‌اکنون نیز در حال دستیابی به آن است را از این کشور دریغ نکنند.

مسئله بعدی که مذاکره‌کنندگان با آن مواجه هستند، مربوط به سازوکار توقف درگیری است. در ابتدا، ایالات متحده پیشنهاد آتش‌بس موقت را مطرح کرد. اوکراین و شرکای اروپایی‌اش با آن موافقت کردند. پوتین اما خواستار حرکت مستقیم به‌سوی توافق صلح دائمی شد. رئیس‌جمهور آمریکا به ایده پایان کامل جنگ علاقه دارد و بنابراین جای تعجب نیست که پس از دیدار با پوتین، موضع روسیه را پذیرفت.

اما رسیدن به پایان کامل جنگ نیازمند زمان بیشتر و امتیازات بیشتری نسبت به توافق بر سر آتش‌بس است. مسئله این است: هر هفته‌ای که صرف تشریفات و بیانیه‌ها شود، هفته‌ای است که نیروهای روسی قلمرو بیشتری از اوکراین را به کنترل خود در می‌آورند.

حتی امروز نیز دو روستای دیگر به دست روسیه افتاده است. پیشروی‌ها همچنان ادامه دارد و اوکراین حدود بیست درصد از اراضی خود را از دست داده است.

از سوی دیگر به نظر می‌رسد که ترامپ صحبت‌های مسکو درباره «تبادل زمین» را پذیرفته است. رئیس‌جمهور آمریکا پس از دیدار با ولادیمیر پوتین، در ۲۶ مرداد پیامی را در شبکه اجتماعی تروث سوشال بازنشر کرد که در آن بر لزوم اعطای امتیازات ارضی به روسیه توسط تأکید شده است.

در این پیام آمده است:‌ «اوکراین باید آماده از دست دادن بخشی از قلمرو خود به روسیه باشد، در غیر این صورت هر چه جنگ طولانی‌تر شود زمین‌های بیشتری را از دست خواهد داد.» رئیس‌جمهور اوکراین ولودومیر زلنسکی این طرح را رد کرده است.

در نتیجه، با توجه به این نکات و دیگر مسائل مربوط به جنگ و مذاکرات، تحلیلگر فارن‌افرز می‌گوید که مذاکرات کنونی آن طور که گفته می‌شود ثمربخش نخواهد بود و «احتمالاً جنگ ادامه خواهد یافت.»