به گزارش تحلیل ایران بگو چگونه این چنین دنیایی را بی‌قرار خودت کرده‌ای؟ چگونه دل از عالم و آدم برده‌ای؟ چه کرده‌ای با ما که چنین دل باخته‌ایم به تو و اولیای تو؟ قربان راه و رسم دلبری‌ات که از دشمن دوست می‌سازی و از دوست عاشق که دشمنان تو هم منکر مهربانی‌ات
نیستند. امیدوارند به رحمت و بخششت! به همین رسم تربیت کرده‌ای رسولان و اولیایت را که مهربانند و بخشنده و دلیر! که جواب زخم به مرهم می‌دهند و جواب نیش به نوش.
فریادها را نوازش بودند و نفرین‌ها را دعا؛ که راه دلبری همین و رسم مسلمانی این است. اسلامی که در آن عزیز کرده‌های تو مهربان‌ترین‌هایند که تو خدای مهربانی و مهربانی‌ها! آدمی چیست که چنین بنده احسان است؟ این‌چنین عبد مهربانی است؟
ما آدم‌ها در میدان رابطه‌ها ایستاده‌ایم؛ رابطه دل‌ها. دل‌هایی که گاهی مثل سنگ‌اند؛ سخت و سرد. گاهی پر از کینه، پر از دشمنی. تو اما رسم زندگی‌مان آموختی زندگی در کنار هم که در این زندگی کسی پیروز است که در کاسه بدی آدم‌ها خوبی‌های شیرین پس می‌دهد! زهر مارشان
را عسل برمی‌گرداند. همان کسی که از سیلی‌ها سیلی از دوستی راه می‌اندازد. آن که گلستان ابراهیم می‌کند آتش دشمنی‌ها را. تو اگر نبودی و آیاتت نبود، زمین سرتاسر کینه بود و دشمنی که حیران مانده بودیم میان خودخواهی‌ها و زیاده‌طلبی‌ها که جواب بدی، بدی بود و سنگ روی
سنگ بند نمی‌شد.
شکر که بهترین خلق را الگو ساختی برایمان رسول مهربانی‌ها را و به خلق عظیم مدحش کردی، تا مهربانی‌مان بیاموزی که امروز به خلق خدا مهر بورزیم تا فردا در آغوش مهرت جای بگیریم. آرامش جهان تویی ای خدای آرامش‌ها! که فرمودی یکسان نیست خوبی و بدی‌ها! که اگر به حقتان
بدی شد به بدی پاسخ ندهید.
آرام جهان را تو به پا می‌کنی که فرمودی: جواب خوب به از تند و تلخی و تیزی است که مهربانی و خوبی هدیه‌ای است که وقتی می‌بخشی، دو بار شادی می‌آفریند. یک‌بار در دل آن که دریافتش می‌کند و دیگر بار در دل خودت.
مهربانی نخ نازکی است که وقتی دل‌ها به آن گره می‌خورند دیگر سخت‌ترین طوفان‌ها هم نمی‌توانند آن‌ها را از هم جدا کنند.
نسخه‌ای که تو می‌پیچی چه خوب نسخه‌ای است! نسخه‌ای که در خارزارهای دشمنی، باغ‌های دوستی می‌رویاند! که از محبت خارها گل می‌شود. این معجزه مهربانی است؛ معجزه خداست.
ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (آیه ۳۴ سوره فصلت)
جوابِ بدى را با خوبى بده، آن‌هم با بهترين روش. اگر اين‌طور كنى، آن كسى كه بين تو و او دشمنى بوده است، يك‌دفعه مثل دوستى صميمى مى‌شود.
تو خوب باش
چشم دیدنت را ندارد؟ جواب سلامش را گرم‌تر بده. پیش این و آن بدت را می‌گوید؟ تو خوبی‌هایش را برای بقیه تعریف کن. در سخت‌ترین روزهای زندگی‌ات زیر پایت را خالی کرده؟ تو در تنهایی‌هایش به دادش برس. سخت است؟ خیلی زیاد، خیلی بیشتر از آن چه فکرش را بکنی. کسی برای
فداکاری‌های قهرمانانه‌ات هورا می‌کشد؟ به هیچ‌وجه، ولی به زحمتش می‌ارزد. به زحمتش می‌ارزد که تخم کینه را از خاک قلب یک انسان بیرون بکشی و برای همیشه بذر محبت را به جایش بکاری. به زحمتش می‌ارزد که یکی از خلیفه‌های خدا بر زمین را از جهنم نفرت و دشمنی نجات بدهی.
فرصتی برای یک دوستی جدید
گاهی زندگی شبیه صحنه یک فیلم پیچیده می‌شود؛ جایی که آدم‌های مقابل ما برخلاف انتظارمان رفتار می‌کنند. شاید دوستی از روی حسادت ما را برنجاند یا همسایه‌ای بدون دلیل کلامی تند و نیش‌دار بگوید. اولین واکنش طبیعی ما چیست؟ مقابله به مثل، اما آیا این روش نتیجه مطلوبی
به همراه دارد؟
خداوند در قرآن ما را به مسیری متفاوت دعوت می‌کند: وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ.... اين آيه، ما را به رویکردی شگفت‌انگیز و الهی فرا می‌خواند؛ اینکه بدی را نه تنها با خوبی پاسخ دهیم، بلکه با بهترین روش ممکن.
نتیجه؟ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ، حتی دشمنی‌ها می‌توانند به صمیمی‌ترین دوستی‌ها تبدیل شوند. این آموزه قرآنی در زندگی روزمره بسیار کارآمد است. تصور کنید همکاری که همیشه در مقابل شما بوده اشتباهی می‌کند به جای انتقاد
تند و به اصطلاح تلافی کردن با ملایمت کمکش کنید تا مشکل را حل کند احتمال دارد همین رفتار او را به حامی و دوست وفادارتان تبدیل کند یا در خانه وقتی فرزندتان اشتباهی می‌کند، به‌جای عصبانی شدن با آرامش او را راهنمایی کنید. این برخوردها معجزه می‌کند.
سربازی که تازه از مرخصی برگشته بود، دوباره درخواست مرخصی کرد. وقتی مخالفت شد به قدری عصبانی شد که به صورت شهید بروجردی سیلی زد. اما او با خنده گفت: دست سنگینی داری یکی هم این طرف بزن. بعد با محبت او را به اتاق برد و برایش مرخصی نوشت. سرباز که از این رفتار
شرمنده شده بود مرخصی را نپذیرفت.
مدتی بعد راننده و محافظ شهید بروجردی شد و یازده ماه بعد به شهادت رسید اما هرگز به مرخصی نرفت. این آموزه قرآنی، فقط یک توصیه اخلاقی نیست؛ بلکه راهکاری هوشمندانه برای ساختن جامعه‌ای سالم و پیوندهای عمیق انسانی به‌خصوص در خانواده است. وقتی محبت باشد از محبت
خارها گل می‌شود. اگر چیز ناخوشایندی هم در همسر وجود داشته باشد وقتی محبت بود، آن چیزهای ناخوشایند به کلی رنگ می‌بازد و محبت همه چاله‌ها را صاف می‌کند. این مسیر هرچند آسان نیست اما نتایج شگفت‌انگیزی به همراه دارد. شاید همان کسی که روزی قلبمان را به درد آورده
با رفتار کریمانه به بهترین دوست صمیمی ما تبدیل شود. دنیا پر است از این فرصت‌ها.
خداوند در این آیه از ما خواسته است که:
در مواجهه با بدی‌ها به جای مقابله به مثل بهترین رفتار کریمانه را سرلوحه خود قرار دهیم تا دشمنی‌ها به دوستی تبدیل شوند.
برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم:
خوبی کسی را بگوییم که پیش این و آن بدیمان را گفته است.
برای کسی دعا کنیم که به ناحق نفرین‌مان کرده است.
گرم بگیریم با کسی که در سختی‌ها تنهایمان گذاشته است.
کسی را به مهمانیمان دعوت کنیم که ما را به مهمانی‌اش دعوت نکرده است.